Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

6/12/2008

Μια και πέρσι δεν είχα το blog τέτοια εποχή αποφάσισα ότι κάτι έπρεπε να γράψω φέτος για τα γεγονότα. Ωστόσο αν και έχει περάσει ένας χρόνος, αν και είχα κατέβει στις πορείες, είχα παρακολουθήσει ειδήσεις (δυστυχώς), είχα διαβάσει και είχα συζητήσει πολύ διαπίστωσα ότι έχω ακόμα μια συγκεχυμένη άποψη. Το ποστ αυτό είναι περισσότερο σκέψεις παρά πόρισμα σε μια περίοδο της ζωής μου που πλέον βλέπω τα πράγματα από τη χιονισμένη Βοστώνη και όχι από τα εξάρχεια...
Αν και είμαι εναντίον κάθε μορφής βίας και δε θα διάλεγα ποτέ να εκφραστώ σπάζοντας βιτρίνες και καίγοντας κάδους μου είναι αδύνατον να κρατήσω ίσες αποστάσεις. Η αθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια είναι για μένα πολύ πιο πάνω από οποιαδήποτε υλική καταστροφή. Δε μπορώ να βάλω το ίδιο τη δολοφονία ενός ανθρώπου, την αστυνομική βία εναντίον αθώων, ενατίον μαθητών, ενατίον μεταναστών με μερικές σπασμένες βιτρίνες που θα αποζημιωθούν, κατεστραμένες τρέπεζες που έτσι και αλλιώς βγάζουν εκατομμύρια και ένα καμμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Δυστυχώς όλα αυτά τραβάνε την προσοχή και μονοπώλησαν την δημιοσιότητα δημιουργώντας δεξιά αντανακλαστικά στους φοβισμένους "νυκοκυραίους" που δε μπορούσαν για μερικές μέρες να κάνουν τα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους. Ωστόσο κοιτώντας αυτά, χάνουμε την ουσία. Δηλαδή τι ήθελε να εκφράσει ο κόσμος που κατέβηκε στους δρόμους, τι ζητούσε.
Προφανώς αυτό είναι αρκετά προσωπικό για τον καθένα. Ακούστηκαν αναλύσεις για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση, την αστυνομική βία, τη διαφθορά. Θα το πάω λίγο πιο μακριά. Η δολοφονία είχε ένα συμβολισμό: τον πολίτη, άοπλο σαν τον Αλεξάνδρο, και το κράτος απέναντι του να κρατάει το πιστόλι. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι αισθάνονται έτσι. Ότι η εξουσία ασκείται από κάποιους που είναι απέναντι τους, που είναι εναντίον τους που είναι οι "άλλοι". Είναι όμως αυτό το νόημα της δημοκρατίας; Πόσο μακριά είμαστε από το να αισθάνεται ο καθένας ότι αυτός αποφασίζει για τον εαυτό του; Από ότι φαίνεται πολύ... Και δυστυχως είναι κάτι που δε φαίνεται να απασχολεί αυτούς που έχουν εξουσία. Αρέσει η αίσθηση της επιβολής και της ανωτερότητας, είτε είσαι ειδικός φρουρός , είτε είσαι βουλευτής, είτε είσαι υπουργός.
Το δεύτερο που ήθελα να σχολιάσω είναι οι μαθητές. Τότε δεν το καταλάβαινα αλλά μερικές φορές που σκέφτομαι πράγματα που μας ανάγκαζαν να κάνουμε στο σχολείο είμαι σίγουρη ότι δε θα μπορούσα να τα κάνω πλέον που είμαι ένας πιο ελεύθερος και συνειδητοποιημένος άνθρωπος. Γιατί θεωρούμε ότι το ιδανικό για έναν έφηβο είναι να είναι ρομποτάκι; Άκουσα κάποιους να λένε "τι έκανε 15 χρονών στα εξάρχεια;". Ότι ήθελε έκανε! Γιατί θεωρούνταν λιγότερο ελέυθερος από έναν 30άρη; Γιατί επειδή ήταν 15 έπρεπε να έχει συγκεκριμένη συμπεριφορά; Δε λέω ότι όλοι οι έφηβοι είναι συνειδητοποιημένοι. Πετάνε πέτρες για χαβαλέ, κάνουν κατάληψη για χαβαλέ. Πίσω από αυτά όμως ζητούν περισσότερη ελευθερία, περισσότερο χώρο να εκφραστούν. Ελπίζω να ακούγονται από κάποιους...
Φέτος θα ήθελα να υπάρξουν λιγότερα και να ακουστούν λιγότερο τα σπασμένα τζάμια. Να ακουστεί περισσότερο η ανάγκη για ελευθερία, ισότητα, δημοκρατία. Να μη χρειαστεί να ξαναπεθάνει κανείς για το συνειδητοποιήσουμε. Ίσως είμαι ρομαντική αλλά ακόμα πιστεύω ότι ο κόσμος αλλάζει από τον τρόπο που ζούμε, από αυτά που γράφουμε και λέμε και όχι από τα όπλα...

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Victoria Frances

Ισπανίδα εικονογράφος που ανακάλυψα πρόσφατα και με μάγεψε... Απολαύστε:








Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Αγόρι ή κορίτσι;

Ένα από τα φαινομενικά πιο σταθερά ανθρώπινα δίπολα είναι το φύλο. Συνέχεια πέφτουμε πάνω σε δυο κουτάκια που μας καλούν να διαλέξουμε άντρας\γυναίκα. Οι περισσότεροι δε το σκέφτονται καν και θεωρούν αυτονόητο ότι το αγόρι ή κορίτσι που θα φωνάξει η νοσοκόμα στο μαιευτήριο μπορεί να καθορίσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους. Είναι όμως έτσι για όλους; Καταρχάς ας διαχωρίσουμε τα είδη του φύλου:
Το βιολογικό φύλο. Το βιολογικό φύλο μοιάζει προκαθορισμένο από τη γέννηση μας και απόλυτα διπολικό. Ωστόσο, περίπου 0,05% του πληθυσμού έχει από τη γέννηση του βιολογικά στοιχεία και από τα δύο φύλα. Οι μορφές του ερμαφροδιτισμού ποικίλουν και δεν επιλέγουν όλοι να ταυτοποιηθούν απόλυτα με ένα από τα δύο φύλα μέσω εγχείρησης. Ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που αν και γεννήθηκαν με τα βιολογικά χαρακτηριστικά ενός φύλου αισθάνονται σε κάποια στιγμή της ζωής τους ότι βρίσκονται σε λάθος σώμα. Δηλαδή θα ήθελαν, μερικά ή ολικά, να έχουν τα σωματικά χαρακτηριστικά του αντιθέτου φύλου από αυτό που γεννήθηκαν. Αυτό διορθώνεται με την εγχείρηση διόρθωσης φύλου. Τα περισσότερα τρανς άτομα που υποβλήθησαν σε τέτοια εγχείρηση και απέκτησαν το σώμα που ήθελαν, έζησαν πολύ πιο ευτυχισμένα και ολοκληρωμένα, παρά τον ρατσισμό που δυστυχώς δέχονται από παντού.
Το κοινωνικό φύλο. Αρχικά έχουμε την κοινωνική ταυτότητα φύλου. Δηλαδή ως τι φύλο μας βλέπει η κοινωνία. Οι περισσότεροι προτιμούν να αντιμετωπίζονται με βάση το φύλο που εκφράζεται στο σώμα τους, ωστόσο και πάλι υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να αντιμετωπίζονται ως το αντίθετο φύλο χωρίς να έχουν κάνει (ή να έχουν κάνει μερική) αλλαγή στο σώμα τους. Επίσης υπάρχουν αρκετοί που προτιμούν να εμφανίζονται μία ως το ένα φύλο και μία ως το άλλο, ως κάτι ανάμεσα ή απλά δε τους νοιάζει.
Επίσης το κοινωνικό φύλο περιλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο σύνολο κανόνων και συμπεριφορών που "ταιριάζουν" στο ένα ή στο άλλο φύλο. Από το ντύσιμο, την ομιλία, τα ενδιαφέροντα, ως το επάγγελμα, τον τρόπο διασκέδασης και τις απόψεις όλα κοινωνικά κατασκευάσματα που αλλάζουν από εποχή σε εποχή και καθορίζουν την "αρρενωπότητα" και τη "θυληκότητα". Μέγιστες "αξίες" αλλά για ποιό λόγο; Αλήθεια γιατί είναι μειωτικό να φορέσει ένας άντρας φούστα και να κάνει χαριτωμένες κινήσεις; Προφανώς δεν υπάρχει καμία λογική αλλά τα στερεότυπα είναι καλά εγγεγραμένα στον εγκέφαλο και κάνουν ότι μπορούν για να περιορίσουν την ελευθερία των ανθρώπων. Σκεφτείτε μια στιγμή τι μέρος του ντυσίματος, της συμπεριφοράς και των ασχολιών σας είναι μέρος της προσπάθειας να ταυτιστείτε με τη στερεοτυπική συμπεριφορά του φύλου σας και θα εκπλαγείτε. Προφανώς οι άνθρωποι που αποκλίνουν από αύτη τη συμπεριφορά δεν επιθυμούν απαραίτητα να αλλάξουν την κοινωνική ταυτότητα φύλου ή το σώμα τους. Επίσης πολλοί αλλάζουν από το ένα κοινωνικό φύλο στο άλλο σε στιγμές ή περιόδους της ζωής τους και άλλοι που προτιμούν μια ουδέτερη ή ανδρόγυνη εμφάνηση και συμπεριφορά.
Σεξουαλική ταυτότητα. Πιο απλά με ποιούς θέλει κανείς να κάνει σέξ. Δηλαδή με κάποιον, ή κάποιους (ή όλους) από όλους τους συνδυασμούς βιολογικού και κοινωνικού φύλου που περιγράφηκαν παραπάνω. Περίπλοκη η ανθρώπινη φύση ε; Η σεξουαλική ταυτότητα περιγράφει την επιθυμία και όχι τις σεξουαλικές πρακτικές και προφανώς δεν έχει σχέση με την κοινωνική ταυτότητα φύλου. Δηλαδή κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται ως gay άντρας ακόμα και αν έχει θυληπρεπή συμπεριφορά θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως άντρας.
Σεξουαλική συμπεριφορά. Όχι δεν είναι το ίδιο με τη σεξουαλική ταυτότητα. Η σεξουαλική συμπεριφορά αναφέρεται στις σεξουαλικές πρακτικές. Δηλαδή μια γυναίκα που επιθυμεί να είναι με γυναίκες αλλά για κοινωνικούς λόγους πηγαίνει με άντρες είναι ομοφυλόφυλη άσχετα από το αν η σεξουαλικές πρακτικές της είναι ετρεροφυλόφικες. Ακόμα άτομα με την ίδια σεξουαλική ταυτότητα και επιλογές συντρόφων μπορούν να έχουν διαφορετικές σεξουαλικές πρακτικές. Δηλαδή ένας straight άντρας που προτιμά να έχει τον παθητικό ρόλο στο σεξ παραμένει ετεροφυλόφυλος παρότι δεν ακολουθεί την "καθερωμένη" σεξουαλική συμπεριφορά.
Δεν είμαι ειδικός και έγραψα αυτό το άρθρο με βάση την εμπειρία μου και όσα έχω διαβάσει οπότε πιθανόν να υπάρχουν λάθη. Αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ότι το ανθρώπινο φύλο και η σεξουαλικότητα είναι ρευστά και απέχουν πολύ από το να είναι άσπρο-μαύρο. Θα έλεγα ότι υπάρχουν τόσα φύλα και σεξουαλικότητες όσα οι άνθρωποι. Θεωρώ απαράδεκτο να καταπιέζονται και να υποφέρουν άνθρωποι επειδή δε χωράνε στα στενά καλούπια της κοινωνίας. Ακόμα και οι φιλελεύθερες ταμπέλες είναι μερικές φορές δεσμευτικές και όσες και να είναι δε μπορούν να περιγράψουν τον καθένα με ακρίβεια. Αυτός είναι και ο λογος που έχω το queer στο προφίλ μου. Δε θέλω, όσο μπορώ, να βάζω στον εαυτό μου και στους άλλους ταμπέλες, είμαστε ο καθένας κάτι ξεχωριστό...

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Gay hate crimes

Ένα βίντεο που έφτιαξα με αφορμή τις πρόσφατες επιθέσεις εναντίον lgtb στη Ρώμη και στο Τελ Αβίβ...

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Η ενέργεια στη φυσική και στη μεταφυσική (μέρος 1ο)

Η ενέργεια στη φυσική είναι από τα πιο πολυσυζητημένα ζητήματα τόσο σε επιστημονικό όσο και σε φιλοσοφικό επίπεδο. Συχνά δίνεται η εντύπωση σε όσους δεν ξέρουν φυσική ότι η ενέργεια είναι κάτι απροσδιόριστο, κάτι που αλλάζει μορφές, μπερδεύεται με τη δύναμη και με την επιτάχυνση. Η αλήθεια είναι ότι από την αρχαιότητα μέχρι περίπου το 18ο αιώνα η έννοια της ενέργειας ήταν διφορούμενη και συγχεόταν πολλές φορές με άλλες ποσότητες. Οι άνθρωποι είχαν παρατηρήσει ότι υπήρχε κάτι που διατηρούνταν και άλλαζε μορφές αλλά δυσκολεύονταν να το ορίσουν.
Ωστοσο με τη μαθηματικοποίηση της μηχανικής και κυριώς με τη ανάπτυξη της αναλυτικής μηχανικής από το Lagrange και το Hamilton η ενέργεια ορίστηκε με αυτηρό μαθηματικό τρόπο. Η ενέργεια (ή Χαμιλτονιανή) χωρίζεται σε δύο τμήματα: την κινητική και τη δυναμική. Η κινητική είναι το τετράγωνο της συνολικής ορμής διά τη μάζα και η δυναμική το ολοκλήρωμα της δύναμης (υπάρχουν 4 γνωστές δυνάμεις).

\mathcal{H} = T + V , \quad T = \frac{p^2}{2m} , \quad V = V(q) = V(x).

Ωστόσο αυτός ο ορισμός φαίνεται περίπλοκος και αποκομένος από τις γνωστές ιδιότητες της ενέργειας. Το θέμα φωτίζεται αν το εξετάσουμε απο τη σκοπιά των διατηρήσιμων ποσοτήτων. Πρώτα θα ορίσουμε τη Lagrangian ως την κινητική μείον τη δυναμική ενέργεια. Η Lagrangian περιγράφει πλήρως ένα φυσικό σύστημα. Το θεώρημα που περιγράφει τις συμμετρίες είναι το θεώρημα της Noether. Το θεώρημα λεέι ότι κάθε συμμετρία, δηλάδη κάθε παραγώγηση που αφήνει αναλλοίωτη τη Lagrangian οδηγεί σε μια διατηρήσιμη ποσότητα. Η συμμετρία ως προς το χρόνο, δηλαδή το γεγονός οτι οι φυσικοί νόμοι παραμένουν αναλλοίωτοι στις χρονικές μεταθέσεις οδηγεί στη διατήρηση της ενέργειας! Μπορούμε να το δούμε και από την αντίθετη σκοπιά: οι συμμετρίες οδηγούν σε μια μοναδική Lagrangian που οδηγεί σε μια συγκεκριμένη ενέργεια! Αν χαθήκατε κρατήστε αυτό: η διατήρηση και ο ορισμός της ενέργειας προκύπτουν από μια πολύ βασική συμμετρία, αυτή της χρονικής μετάθεσης.
Θα πίστευε κανείς ότι στην κβαντομηχανική τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όμως όσα είπαμε συνεχίζουν να ισχύουν! Η μόνη διαφορά είναι ότι η θέση και η ορμή αντικαθίστανται από τελεστές. Δηλαδή μαθηματικές οντότητες με διαφορετικές ιδότητες από τους πραγματικούς αριθμούς. Χρησιμοποιώντας τελεστές οι ιδότητες των κβαντομηχανικών σωματισίων είναι πολύ διαφορετικες από αυτή των μακροσκοπικών σωμάτων, για παράδειγμα η γνωστη αρχή της απροσδιοριστίας.Οι φορείς των 4 γνωστών δυνάμεων (εκτός της βαρύτητας ακόμα(;)) μεταφέρουν ενεργεια σε ασυνεχή "πακέτα" ή κβάντα. Για παράδειγμα το φωτόνιο, φορέας της ηλεκτρομαγνητικής αλληλεπίδρασης, έχει ενέργεια Ε=hf όπου f η συχνότητα του και h η σταθερά του Planck.
Στην Ειδική σχετικότητα από την άλλη προστίθεται ένας πολύ σημαντικός όρος στην ενέργεια: αυτός της ενέργειας που προέρχεται από τη μάζα ηρεμίας του σωματιδίου, ή σύμφωνα με την περίφημη εξίσωση του Einstein:
E = mc2

Δηλαδή πλέον θεωρείται ότι ένα σωματίδιο έχει ενέργεια λόγω της μάζας του η οποία μπορεί να μετατραπεί σε κινητική ενέργεια, όπως γίνεται στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, τις ατομικές βόμβες και τους πυρήνες των αστεριών.
Ανακεφαλαιώνοντας η ενέργεια στη φυσική είναι κάτι πολύ συγκέκριμένο και καλά ορισμένο. Βασική της ιδιότητα είναι ότι διατηρείται κάτι που προκύπτει από βασικές συμμετρίες της φύσης. Πλεόν θεωρούμε ότι μάζα και ενέργεια είναι ισοδύναμες και μπορούμε να έχουμε μετατροπή μάζας σε ενέργεια και το αντίστροφο. Στο δεύτερο μέρος θα εξετάσουμε τη θεωρήση της ενέργειας από μεταφυσική σκοπιά. Τι είναι, πώς και αν χρησιμοποιείται και ποιά η σχέση της με τη φυσική έννοια της ενέργειας.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Alan Turing

Τον Alan Turing τον "συνάντησα" πρώτη φορά πριν χρόνια όταν διάβασα το εξαιρετικό βιβλίο του Simon Singh "Κώδικες και μυστικά" και μου έκανε εντύπωση που δεν είχα ξανακούσει για έναν τόσο σημαντικό επιστήμονα. Γράφω αυτό το κείμενο για 2 λόγους: για να μάθουν περισότεροι το έργο του και για να επισημάνω το έγκλημα που διαπράχθηκε εις βάρος του από την ίδια την Βρεττανική κυβέρνηση.
Ο Alan Turing γεννήθηκε το 1912 και ήταν Άγγλος μαθηματικός, κρυπταναλυτής και πρωτοπόρος της επιστήμης των υπολογιστών. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου δούλεψε στο Bletchley Park, το Βρεττανικό κέντρο κρυπτογραφίας και κρυπτανάλυσης. Όταν έφτασε ο Turing οι Γερμανοί ήταν μπροστά σ'αυτόν τον τομέα. Η Γερμανική μηχανή κρυπτογράφησης γνωστή ως "Αίνιγμα" δεν μπορούσε να αποκρυπτογραφηθεί από τους Άγγλους σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να προλάβουν τις στρατιωτικές κινήσεις τους. Ο Turing μέσα σε σύντομο χρονικό διάτημα από τη άφιξη του ανέπτυξε τη "bombe" μια κρυπταναλυτική μηχανή πολύ ανώτερη από την προηγούμενη. Η ιδέα ήταν ο εντοπισμός κοινών φράσεων στα μυνήματα των Γερμανών και με βάση αυτά και μία σειρά λογικών συνεπαγωγών μπορούσε να αποκρυπτογραφηθεί αυτόματα το μύνημα. Η μηχανή είχε τόση επιτυχία που μέχρι το τέλος του πολέμου οι Άγγλοι απέκτησαν παραπάνω από 200. Ιστορικοί θεωρούν ότι το προβάδισμα που πήραν οι Άγγλοι στην κρυπτανάλυση, μετά τη συμβολή του Turing ήταν εξαιρετικά κρίσιμο στην τελική έκβαση του πολέμου.
Μετά τον πόλεμο εργάστηκε πάνω στο σχεδιασμό των πρώτων υπολογιστικών μηχανών και ήταν ο πρώτος που περιέγραψε μία υπολογιστική μηχανή που κρατούσε στη μνήμη τις οδηγίες προγραμματισμού της (Η σύγχρονη RAM). Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης και πρότεινε ένα πείραμα γνωστό ως "Turing test". Σύμφωνα με αυτό για να αποκαλέσουμε μία μηχανή "ευφυή" θα πρέπει να κάνει κάποιον να πιστέψει ότι μιλάει με άλλον άνθρωπο. Ο Turing πίστευε ότι αντί να αναπτύξουμε μια μηχανή που σκέφτεται σαν ενήλικος θα ήταν καλύτερα να αναπτύξουμε μια που σκέφτεται σαν παιδί και έχει την ικανότητα της μάθησης.
Δυστυχώς το τέλος του Turing ήταν τραγικό εξαιτίας της στάσης της Βρεττανικής κυβέρνησης προς τους ομοφυλόφυλους. Όλα άρχισαν το 1952 όταν ένας από τους εραστές του Turing συμμετείχε σε διάρρηξη στο σπίτι του και αναγκάστηκε να αποκαλύψει στην αστυνομία την ομοφυλοφυλία του. Η αντρική ομοφυλοφιλία (η γυναικεία θεωρούνταν ανύπαρκτη :) ήταν παράνομη εκέινη την εποχή στη Βρεττανία και έτσι του δώθηκαν 2 επιλογές: φυλακή ή ορμονοθεραπεία. Ο Turing διάλεξε το δεύτερο και αναγκάστηκε να υποβληθεί σε χημικό ευνουχισμό με τραγικές συνέπειες για την ψυχολογία του. Ακόμα του απαγορεύτηκε να δουλεύει στο δημόσιο με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίσει την έρευνα του. Όλα αυτά τον οδήγησαν το 1954, σε ηλικία μόλις 41 ετών να αυτοκτονήσει τρώγοντας ένα μήλο βουτηγμένο σε υδροκυάνιο.
Το παράδειγμα του Turing δείχνει τις συνέπειες της ομοφοβίας ειδικά όταν αυτή εκφράζεται μέσα από την επίσημη πολιτική, κάτι όχι και τόσο μακρινό σήμερα. Η μνήμη του Turing αποκαταστάθηκε μόλις πριν 3 μέρες με διάγγέλμα του Βρεττανού πρωθυπουργού Gordon Brown. Πιο σημαντικό όμως από ένα τέτοιο τυπικό διάγγελμα είναι να δούμε τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο, ποιές άδικες διακρίσεις δέχονται οι λοατ, πόσοι άνθρωποι υποφέρουν ακόμα και τώρα για τη σεξουαλικότητα και το φύλο τους... Δυστυχώς η ομοφοβία που στέρησε τον κόσμο από ένα τόσο σημαντικό άνθρωπο δεν είναι μακρία. Είναι δίπλα μας και μέσα μας...

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Διακοπές 2

Κρήτη, Εύβοια, Κεφαλονιά...











Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Διακοπές 1

Επιστροφή μετά από καιρό από πολλές και χορταστικές διακοπές... Μια φωτογραφική γεύση από τον πρώτο μου σταθμό, τη Φολέγανδρο:













Σάββατο 18 Ιουλίου 2009

Θρησκευτικός όρκος

Είναι γνωστό ότι οι πολιτικοί που αναλαμβάνουν κάποιο αξίωμα αλλά και οι μάρτυρες στα δικαστήρια δίνουν θρησκευτικό όρκο. Οι φοιτητές που παίρνουν πτυχίο όμως; Και μάλιστα οι φοιτητές των θετικών επιστημών; Κι όμως. Οι πτυχιούχοι του τμήματος θετικών επιστημών δίνουν έναν καθαρά θρησκευτικό όρκο ενώ ο πρώτος του έτους που εκφωνεί τον όρκο βάζει το χέρι στο ευαγγέλιο! Για του λόγου το αληθές:

Δεν είναι πραγματικά απαράδεκτο φοιτητές που τελείωσαν μια σχολή η οποία υποτίθεται ότι προάγει τη λογική σκεψή, υποστηρίζει το πείραμα και την παρατήρηση να πάιρνουν το πτυχίο τους και να ορκίζονται σε μια φανταστική μεταφυσική οντότητα; Δηλαδή να βασίζονται στη "χάρη του Θεού" για να ασκήσουν ένα επάγγελμα που σκοπός του είναι η κατανόηση του φυσικού κόσμου κια η μετάδοση αυτής της γνώσης στη νέα γενιά! Χώρια που η θρησκευτική ελευθερία πάει περίπατο! Κανείς δε ρωτήθηκε αν είναι πιστός κάποιας άλλης θρησκείας, άθρησκος ή άθεος. Όλοι οι φοιτητές του τμήματος θεωρήθηκαν εκ των προτέρων πιστοί χριστιανοί ορθόδοξοι!
Φέτος πάντως στην ορκομωσία του φυσικού έτυχε και ήταν πρώτη μια άθεη (bozonio:)). Επομένως ούτε χέρι στο ευαγγέλιο ούτε "ο Θεός βοηθός"! Μια μικρή προσωπική επανάσταση στην προσπάθεια περιορισμού της ελευθερίας μας που πολλοί προσπαθούν να μας επιβάλλουν...

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Angel

Η σχέση μου με τα τραγούδια μοιάζει λίγο με τη σχέση μου με τις γυναίκες... Μερικά μου αρέσουν αμέσως, άλλα πρέπει να τα ακούσω μερικές φορές για να τα εκτιμήσω και κάποια τα ξέρω καιρό αλλά κολλάω ξαφνικά. Όταν "ερωτεύομαι" ένα τραγούδι θέλω να το ακούω συνέχεια... Μερικά που μου άρεσαν παλιά τα έχω πλέον βαρεθεί... Αυτά όμως που έχω αγαπήσει αληθινά τα ακούω πάντα με ευχαρίστηση και νοσταλγία.... Ο τελευταίος μου μουσικός έρωτας, το Angel των Judas Priest:


Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Τι είναι έθνος;

Τον τελευταίο καιρό που κινούμαι και στο youtube έχω παρατηρήσει μια μεγάλη μερίδα χρηστών που πραγματικά προσβάλλονται προσωπικά όταν θεωρήσουν ότι κάποιος μειώνει την Ελλάδα η αντίθετα φουσκώνουν από περηφάνεια μιλώντας για τον Μέγα Αλέξανδρο, τις Θερμοπύλες κλπ. Μόνη τους έννοια είναι να εξυψώσουν το έθνος και να φροντίσουν για τη διατήρηση του. Δε θα ασχοληθώ με τις ανοησίες που κατά καιρούς γράφονται από εθνικιστές αλλά θα μπω στον πυρήνα του ζητήματος: τι είναι τελικά το έθνος; και πόση σημασία έχει;
Αντιγράφω από τη Βικιπαιδία: Έθνος ονομάζεται ένα σύνολο ανθρώπων που μοιράζονται κοινά γνωρίσματα που διακρίνουν το σύνολο αυτό, σε παγκόσμια κλίμακα. Τα κυριότερα από τα γνωρίσματα αυτά μπορεί να είναι η φυλή, η γλώσσα, το θρήσκευμα , η κοινή ιστορία και πολιτισμός και η γεωγραφική καταγωγή. Ιστορικά όμως, βασικότερο στοιχείο για την ύπαρξη ενός έθνους είναι η ανάπτυξη της εθνικής του συνείδησης, δηλαδή ο ιδεολογικός παραγκωνισμός των υπόλοιπων στενότερων ή και ευρύτερων ομαδοποιήσεων, χάριν του εθνικισμού.
Ας τα δούμε ένα-ένα:
Γλώσσα: Ίσως το πιο σημαντικό κοινό στοιχείο. Όμως: η γλώσσα είναι κυρίως στοιχείο επικοινωνίας. Δηλαδή κάποιος μαθαίνει μια γλώσσα για να επικοινωνήσει με τους άλλους. Για αυτό αν κάποιος αλλάξει γεωγραφική περιοχή μαθαίνει τη γλώσσα της ή πλεόν όλοι μαθαίνουμε αγγλικά για να επικοινωνούμε σε παγκόσμια κλίμακα. Επίσης από τους εθνικιστές δε θεωρείται σε καμία περίπτωση Έλληνας κάποιος που ήρθε στην Ελλάδα και έμαθε τη γλώσσα.
Θρήσκευμα: Αυτό σαφώς και δε το δεχομαι με τίποτα. Το θρησκευτικό πιστεύω είναι προσωπική επιλογή του καθενός. Όχι δεν είμαστε με το ζόρι Χριστιανοί Ορθόδοξοι επειδή αυτό επικρατεί. Αφήστε που αν γίνει μια αντικειμενική έρευνα (και όχι πχ με βάση πόσοι βαπτίστηκαν όταν ήταν μωρά!) δεν νομιζώ να βγαίνει και πολύ μεγάλο το ποσοστό.
Κοινή καταγωγή: Άλλος ένας μύθος! Όποιος ψάξει λίγες γενιές πίσω το γενεαλογικό του δέντρο θα διαπιστώσει ότι αρχίζει να διασκορπίζεται με μεγάλη ταχύτητα. Μόλις 20 γενιές πριν ο καθένας έχει 1.048.576 προγόνους! Πόσο ανόητος μπορεί να είναι κάποιος για να πιστεύει ότι όλοι ζόυσαν στην ίδια περιοχή με αυτόν, μιλούσαν την ίδια γλώσσα, είχαν το ίδιο θρήσκευμα; Πόσο μάλλον όταν πάμε χιλιάδες χρόνια πίσω..
Ιστορία: Για την καταγωγή τα είπαμε. Τη ιστορία πως την οικειοποιούμαστε; Οι "ιστορικοί" μας πρόγονοι είναι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με μας εκτός από το ότι ζούμε στον ίδιο χώρο και μιλάμε μια παρόμοια γλώσσα. Μάλιστα πολλές φορές οι ίδιοι θεωρούσαν ότι δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους! (ας πούμε οι Αθηναίοι με τους Μακεδόνες)
Προσωπικότητα ανθρώπων και ήθη/έθιμα: Το πρώτο είναι εντελώς αφελής άποψη και στηρίζεται σε ατάκες όπως "οιΈλληνες είναι φιλότιμοι, οι Αλβανοί είναι κλέφτες", χωρίς καμία επιστημονική βάση. Τα ήθη και τα έθιμα ήταν όντως κάποτε τοπικά λόγω της περιορισμένης επικοινωνίας. Σήμερα όμως οι περισσότερες συνήθειες μας είναι παγκόσμιες ενώ η ηθική του καθενός εξαρτάται περισσότερο από τη οικογένεια και τη μόρφωση του.
Και ας πάμε στο τελευταίο: Εθνική συνείδηση. Δηλαδή; Απλά μια ψευδεύσθηση! Ότι κάτι μας συνδέει όσους λεγόμαστε Έλληνες (Τι;) σε συνδυασμό με έναν πρωτόγονο φόβο προς το διαφορετικό. Η εθνική συνείδηση χρησιμοποιήθηκε και χρησημοποιείται κατά κόρον από τους πολιτικούς που προσπαθούν να τη ενδυναμώσουν. Είναι η πιο έυκολη χειραγώγηση (μαζί με τη θρησκεία) γιατί "χτυπάει" στο συναίσθημα και όχι στη λογική. Πόσο εύκολα πείθεται ο κόσμος όταν κάποιος του "δείχνει" τον εχθρό; Πολύ όπως φαίνεται...
Θα κλείσω με μια δική μου ευχή. Να γίνει κάποτε ο κόσμος ένα. Χωρίς σύνορα και τεχνητές ομαδοποιήσεις, μίση και ρατσισμό. Όχι να χαθεί η διαφορετικότητα που υπάρχει, αντίθετα να γίνει ατομική, να κοιτάμε τον άνθρωπο και όχι το απρόσωπο έθνος που τον έχουμε κατατάξει...

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Somewhere over the rainbow

Μια συλλογή από φωτογραφίες μου από το Athens Pride 2009:

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Athens Pride


Ως εθελόντρια στο φετινό Athens Pride ( 13-6 Πλατεία Κλαυθμώνος) αποφάσισα να γράψω ένα post απαντώντας σε συχνές ερωτήσεις για το pride...

Πώς ξεκίνησε το pride;
To 1969 σε ένα gay bar στη Νέα Υόρκη το Stonewall Inn μετά από επίθεση της αστυνομίας που στόχο είχε τη, συχνή εκείνη την εποχή, παρενόχληση των lgtb ατόμων οι θαμώνες αντέδρασαν και αντεπιτέθηκαν στους αστυνομικούς. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες με τη συμμετοχή πλήθος κόσμου που ζητούσε τα αυτονόητα δικαιώματα: να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο, η ανάκληση των νόμων περί σοδομισμού και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων. Την επόμενη χρονιά πραγματοποιήθηκε πορεία για την ανάμνηση των γεγονότων του Stonewall. Σιγά σιγά έγινε θεσμός και πλέον pride κατά τη διάρκεια του Ιουνίου πραγματοποιούνται σε πολλές πόλεις του κόσμου. Στην Αθήνα, με την τωρινή του μορφή γίνεται από το 2005.

Τι είναι όμως τελικά;
Το pride στην Αθήνα είναι μία ολόκληρη μέρα με διάφορες δράσεις. Υπάρχουν περίπτερα υποστηρικτικών οργανώσεων στην Πλατεία Κλαυθμώνος, συναυλίες και στις 6 η μεγάλη πορεία που περνά από τη Βουλή.

Τι διεκδικεί η lgtb κοινότητα στην Ελλάδα;
1ον Δικαιώματα που στερούμαστε:
Το δικαίωμα στον πολιτικό γάμο
Το δικαίωμα στο σύμφωνο συμβίωσης
Το δικαίωμα στην τεκνοθεσία
Το δικαίωμα των trans ατόμων να αλλάζουν το κοινωνικό τους φύλο πριν την επέμβαση
2ον άρση των διακρίσεων:
Της λογοκρισίας στη τέχνη με αναφορά σε ομοφυλοφιλία
Των υβριστικών δηλώσεων ακόμα και επίσημων προσώπων προς την lgtb κοινότητα
Της κακοποίησης των lgtb εφήβων από το σχολείο και τις οικογένειες τους

Επίσης με το pride θέλουμε να δείξουμε ότι είμαστε ορατοί, ότι δεν κρυβόμαστε ούτε φοβόμαστε. Διεκδικούμε 100% ισότητα και σεβασμό από όλους.

Pride σημαίνει υπερηφάνεια. Δηλαδή είστε περήφανοι που είστε gay;
Όχι. Το να είσαι gay ή straight δεν είναι λόγος ούτε να είσαι περήφανος ούτε να ντρέπεσαι. Είναι ένα χαρακτηριστικό όπως το χρώμα των ματιών. Είμαστε περήφανοι επειδή σε μία κοινωνία που παραμένει ομοφοβική δεν κρυβόμαστε, ζούμε τη ζωή μας όπως θέλουμε και διεκδικούμε τα δικαιώματα μας.

Είμαι gay αλλά είμαι μια χαρά. Γιατί να έρθω στο pride;
Δηλαδή αρκείσαι στο να έχεις λιγότερα δικαιώματα από τους υπόλοιπους; Να είσαι πολίτης 2ης κατηγορίας; Να δέχεσαι ομοφοβική συμπεριφορά εσύ, οι φίλοι σου, οι γνωστοί σου; Δε σε πειράζει τίποτα από όλα αυτά;

Είμαι gay αλλά δε θέλω καμία σχέση με τις κραγμένες-τρανς-τραβεστί κλπ που μαζεύονται στο pride.
Τότε είσαι το ίδιο ομοφοβικός με πολλούς straight που κατηγορούν εσένα. Το pride είναι για όλους και όχι για αυτούς που έχουν κάποια χαρακτηριστικά. Το νόημα έιναι ο καθένας να εκφράζεται όπως θέλει και να επιτρέπει στους άλλους να κάνουν το ίδιο.

Είμαι straight. Γιατί να έρθω στο pride;
Γιατί υποστηρίζεις τα ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους. Γιατί μπορεί να έχεις φίλους, γνωστούς, συγγενείς lgtb και ενδιαφέρεσαι για αυτούς. Γιατί πιστεύεις ότι η συναινετική σεξουαλική συμπεριφορά αξίζει σεβασμό.

Το pride είναι πολύ εμπορευματοποιημένο ή πολύ πολιτικοποιημένο.
Το pride οργανώνεται από εθελοντές και ο χαρακτήρας του μεταβάλλεται. Μπορεί όποιος έχει κάποια καλή ιδέα ή διαφωνεί να συμμετέχει για να το αλλάξει. Υπάρχουν ακόμα και κείμενα διαφωνίας με στοιχεία της διοργάνωσης. Προφανώς δε μπορεί να αρέσει σε όλους. Είναι όμως μία προσπάθεια για έναν κοινό σκοπό που πιστεύω ότι αξίζει να στηρίξουμε.

(Οι απαντήσεις είναι καθαρά δικές μου και δεν αντιπροσωπεύουν το pride ούτε και καμία οργάνωση. Δέχομαι ευχαρίστως παρατηρήσεις και διαφωνίες. Για περισσότερα στο banner δεξιά)

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Συζήτηση με χριστιανούς

Έκανα σήμερα στη σχολή (στο φυσικό παρακαλώ!) μια συζήτηση με δύο αμερικάνους μέλη μιας καθολικής οργάνωσης η οποία τους είχε στείλει στην Ελλάδα με τα έξοδα πληρωμένα για να προσηλυτίσουν κόσμο. Αρχικά είπαμε για άσχετα, μετά ο ένας άρχισε τα περί αγάπης και θεού κλπ οπότε εγώ λέω είμαι άθεη και αρχίζω να του θέτω κάποιες ερωτήσεις... Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:

bozonio: Γιατί πιστεύεις στο Θεό;

χριστιανός: μπλα μπλα κάποια στιγμή στη ζωή μου αισθάνθηκα την ανάγκη να πιστέψω σε κάτι ανώτερο και από τότε που άρχισα να πιστεύω η ζωή μου καλυτέρευσε...

b: Δεν έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να είναι μια ψυχολογική ανάγκη;

χ: ναι αλλά στην παλαιά διαθήκη λέει ότι από τότε που οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από το θεό αισθάνονται την ανάγκη να πιστέψουν (lol)

b: Και εσύ γιατί πιστεύεις αυτό που λέει η παλαιά διαθήκη;

χ: Γιατί είναι γραμμένη από το θεό

b: Μα υπάρχουν τόσα ιερά βιβλία που λένε ότι είναι γραμμένα από το θεό

χ:εε ουυ μόνο η βίβλος όμως λέει ότι ο Θεός συγχωρεί (lololol)

b: Δηλαδή αν έβγαινε κάποιο άλλο βιβλίο που έλεγαν ότι είναι γραμμένο από το Θεό και μιλούσε περί αγάπης και συγχώρεσης θα το πίστευες;

χ: όχι γιατί στη Βίβλο λέει ότι ο αληθινός θεός δε θα ξαναμιλήσει (έχει το copyright). Εξάλλου ο Χριστός έκανε θαύματα και τα είδαν αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι τα κατέγραψαν.

b: Δηλαδή αν ερχόταν κάποιος τώρα και σου έλεγε ότι είδε ένα θαύμα θα τον πίστευες;

χ: όχι γιατί δεν είμαι ευκολόπιστος (lol lol lol)

b: Εγώ νομίζω ότι είσαι πολύ ευκολόπιστος αφού πιστεύεις ότι είδαν άνθρωποι πράγματα πριν από χιλιάδες χρόνια...

χ:......

Εσύ γιατί πιστεύεις ότι δεν υπάρχει Θεός;

b: Δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεός, απλώς δεν έχω κανένα στοιχείο που να μου δείχνει ότι υπάρχει Θεός.

χ:.....

Πιστεύεις όμως στην επιστήμη σου..

b: Στη επιστήμη δεν πιστεύεις. Έχεις στοιχεία, διατυπώνεις μια θεωρία και αν κάτι την αναιρεί, την πετάς. Εσύ δεν το κάνεις αυτό με την πίστη σου, έτσι;

χ: οχι...

Όμως ποιός τα έφτιαξε όλα αυτά; Τα δέντρα, τα σύννεφα, τον ουρανό; (ήταν και φοιτητής βιολογίας τρομάρα του!)

b: :lol: :lol: :lol: Θες να σου πω όλες τις θεωρίες για αυτά;

χ: Εντάξει αλλά ποια ήταν η αρχή; Γιατί δε θεωρούμε το Θεό ως τη μόνη παγκόσμια σταθερά; Ότι είναι άχρονος και αυτοδημιούργητος;

b: Και γιατί δε λέμε το ίδιο για το σύμπαν; Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα και γλιτώνουμε ένα βήμα. (Α ρε Sagan!)

χ:.....

Τέλος συζήτησης

Πώς σας φάνηκε; Ειλικρινά δε θεωρώ ότι έκανα καμία ιδιαίτερη ρητορική απλά τα επιχειρήματα του ήταν τόσο σαθρά που ήταν εμφανές σε όλους όσους παρακολούθησαν τη συζήτηση ότι δεν είχε τι να πει και προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα... Πραγματικά απορώ πως νέοι και μορφωμένοι άνθρωποι διατηρούν το μυαλό τους σε τόση αχρηστία...

(παρεμπιπτόντως η αδερφή μου είπε ότι με κοιτούσαν με τόσο μίσος που είναι σίγουρη ότι με καταράστηκαν lol)

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Ο λύκος της ψυχής μου



Εγώ μεγάλωσα μ' αρχές
ανατροφή και συμβουλές
και από αυστηρούς γονείς
Οι δάσκαλοι και οι συγγενείς
σ' εμένα είχαν ποντάρει
να γίνω το καλό παιδί
αρνάκι άσπρο και παχύ
της μάνας του καμάρι

Μα ο λύκος της ψυχής μου τραγουδάει
στο δάσος της ζωής μου ξενυχτά
ο λύκος της ψυχής μου τραγουδάει
κανείς το λύκο δεν τον κυβερνά

Μα τις ελπίδες τους αυτές
εγώ τις πρόδωσα που λες
και από θρεφτάρι στο μαντρί
καλύτερα με συγκινεί
να γίνω εγώ μακάρι
λύκος μαύρος και λιγνός
του πατέρα του καημός
αντί στη γυάλα ψάρι

Σάββατο 30 Μαΐου 2009

Because sleeping is an art!





Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Ευρωεκλογές

Ή μάλλον γιατί δεν θα ψηφίσω κανένα κόμμα στις ευρωεκλογές. Μετά από αρκετή σκέψη, συζητήσεις και διάβασμα της επικαιρότητας κατέληξα ότι το να ψηφίσω άκυρο ή λευκό είναι η επιλογή που ταιριάζει περισσότερο με την ιδεολογία μου. Ο λόγος δεν έχει να κάνει με τη διαφωνία μου με τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα αλλά κυρίως με το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Τα 3 βασικά σημεία της διαφωνίας μου είναι τα εξής:
Πρώτον η ομαδοποίηση των ιδεολογιών. Κάθε πολιτικό κόμμα εκφράζει μία άποψη γιά κάθε κοινωνικό θέμα και οι υποστηρικτές του, σαν τα πρόβατα, ακολουθούν ακόμα και αν έχουν διαφορετική άποψη ή αν δεν το έχουν σκεφτεί. Αυτή η ιδεολογική ανελευθερία αισθάνομαι ότι μου αφαιρεί την ατομικότητα μου. Ψηφίζοντας ένα κόμμα είναι σαν να δίνω έγκριση στην πολιτική που ακολουθεί και θα ακολουθήσει στο μέλλον και σίγουρα θα περιλαμβάνει πράγματα στα οποία διαφωνώ.
Δεύτερον η αίσθηση ότι αποφασίζουν άλλοι για μένα. Όσο και να συμφωνώ με ένα κόμμα δεν παύει να ισχύει ότι οι εκπρόσωποι του και όχι εγώ θα πάρουν αποφάσεις σημαντικές και για τη δική μου ζωή. Αν ήταν να ψηφίσω για κάτι θα ήθελα να ήταν για να παρθεί μία απόφαση και όχι για να επιλέξω αυτόν που θα την πάρει για μένα.
Τρίτον η έννοια της εξουσίας. Η εξουσία, που είναι ουσιαστικά η δύναμη να αποφασίζεις για άλλους, διαφθείρει όσους την ασκούν. Πραγματικά δεν εμπιστεύομαι κανέναν, ούτε καν τον εαυτό μου, ότι θα παραμείνει ίδιος όταν του δoθεί αυτή η δύναμη. "Η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα". Αυτό ήταν και το πρόβλημα των δικτατοριών και της σημερινής δημοκρατίας, η εξουσία, και όχι τα άτομα τα οποία την ασκούν.
Όσοι διαβάσατε αυτό το κείμενο μάλλον θα έχετε ήδη σκεφτεί τι προτείνω ως εναλλακτική. Για μένα η εναλλακτική υπάρχει και είναι πιστεύω εφαρμόσιμη. Το πρώτο σκέλος είναι τα δημοψηφίσματα για σημαντικά θέματα που αφορούν όλο τον κόσμο. Το μέτρο αυτό είναι πρακτικά ανενεργό στην Ελλάδα αν και σήμερα, λόγω τεχνολογίας, είναι πιο εύκολο από ποτέ. Το δεύτερο είναι οι αποφάσεις μέσω γενικών συνελεύσεων κατοίκων, εργαζομένων, φοιτητών κλπ για θέματα που αφορούν συγκεκριμένους κλάδους και των οποίων οι αποφάσεις θα μεταφέρονται πιο κεντρικά. Φυσικά ούτε αυτό εφαρμόζεται αφού στα συνδικάτα και στους συλλόγους κυριαρχούν τα ίδια κόμματα. Φαίνεται ότι η κατάσταση βολεύει τους πάντες και αυτούς που ασκούν εξουσία και τους υπόλοιπους που μπορούν να κατηγορούν ελεύθερα άλλους για τα προβλήματα τους.
Ο τελευταίος προβληματισμός μου αφορά την ερμηνεία της αποχής. Δυστυχώς μέσα σε αυτήν περιλαμβάνονται οι απογοητευμένοι, οι αδιάφοροι, αυτοί που είναι εναντίον της ευρωπαϊκής ένωσης, οι υποστηρικτές του ολοκληρωτισμού κλπ. Οπότε ίσως κάποιοι πουν ότι η ψήφος μου πάει χαμένη. Ίσως, αλλά δεν βρίσκω άλλον τρόπο να εκφράσω την αντίθεση μου στο πολιτικό αυτό σύστημα που απέχει τόσο από την έννοια που δίνω στη δημοκρατία...

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Λαβωμένο ξωτικό

Ένα αγαπημένο μου τραγούδι σ'ενα βιντεάκι που έφτιαξα με διάφορες εικόνες. Αφιερωμένο σ'ένα ξωτικό που ξέρω...

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Ανθρωπική Αρχή


Η ανθρωπική αρχή είναι μια μάλλον φιλοσοφική παρά επιστημονική αρχή, καθώς δεν χρησιμοποιείται για την εξαγωγή φυσικών συμπερασμάτων αλλά για να δώσει απάντηση σε περισσότερο φιλοσοφικούς προβληματισμούς. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, στη φυσική και ιδιαίτερα στην κοσμολογία υπάρχει το πρόβλημα των φυσικών σταθερών ή των αρχικών συνθηκών. Δηλαδή ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που θα είχαμε διατυπώσει με ακρίβεια όλους τους νόμους της φύσης θα παρέμενε το ερώτημα γιατί οι φυσικές σταθερές έχουν αυτή την τιμή. Εδώ έρχεται ο ρόλος της ανθρωπικής αρχής. Υπάρχουν δύο διατυπώσεις της, η ισχυρή και η ασθενής:

Το Σύμπαν είναι έτσι όπως είναι γιατί αν ήταν αλλιώς δεν θα υπήρχαμε για να το παρατηρήσουμε [ΑΣΘΕΝΗΣ]

Το Σύμπαν είναι έτσι όπως είναι γιατί υπάρχουμε εμείς [ΙΣΧΥΡΗ]


Η ισχυρή ανθρωπική αρχή θυμίζει λίγο την θεϊστική, ανθρωποκεντρική αντίληψη ότι το σύμπαν φτιάχτηκε για μας και δεν έχει πολλούς υποστηρικτές στην επιστημονική κοινότητα. Αντίθετα η ασθενής δεν υπαινίσσεται ότι έχουμε κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στο σύμπαν εκτός από αυτόν του παρατηρητή. Για παράδειγμα γνωρίζουμε ότι αν η σταθερά λεπτής υφής είχε λίγο διαφορετική τιμή από αυτή που μετράμε τα άτομα θα ήταν ασταθή. Όμως αν τα άτομα ήταν ασταθή δε θα μπορούσε να δημιουργηθεί ζωή όπως τη γνωρίζουμε επομένως δε θα υπήρχαν και παρατηρητές ώστε να τη μετρήσουν. Η ανθρωπική αρχή μπορεί να μελετηθεί και υπό το πρίσμα της θεωρίας των πολλών συμπάντων. Πολλές σύγχρονες κοσμολογικές θεωρίες δέχονται την ύπαρξη πολλαπλών συμπάντων με διαφορετικές φυσικές σταθερές το καθένα. Επομένως μπορούμε να πούμε ότι ζούμε στο συγκεκριμένο σύμπαν γιατί απλά στα άλλα δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί ζωή και να εξελιχθεί.
Βέβαια υπάρχουν και αντιρρήσεις ως προς τη χρήση της ανθρωπικής αρχής. Η πρώτη είναι ότι δεν γνωρίζουμε άλλες μορφές ζωής εκτός από αυτές που παρατηρούμε στη γη. Δηλαδή δε γνωρίζουμε αν σε κάποιο σύμπαν με διαφορετικες αρχικές συνθήκες θα μπορούσαν να εμφανιστούν νοήμονες παρατηρητές οι οποίοι όμως διαφέρουν ουσιαστικά από τον άνθρωπο. Η δεύτερη είναι ότι η χρήση της, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρεμποδίσει την έρευνα. Για παράδειγμα, η επιπεδότητα του σύμπαντος, μία εκ πρώτης όψεως εξαιρετικά απίθανη αρχική συνθήκη, μπορεί να εξηγηθεί πλέον με τη θεωρία του κοσμολογικού πληθωρισμού χώρις τη χρήση της ανθρωπικής αρχής. Κλείνοντας, θα έλεγα ότι η ανθρωπική αρχή είναι μια ευφυής φιλοσοφική επινόηση και ένας ενδιαφέρον τρόπος να κοιτάζουμε το σύμπαν χωρίς να καταφεύγουμε σε θεϊστικές παραδοχές. Δεν πρέπει όμως να γίνεται κατάχρηση της αλλά να αφήνουμε πρώτα τον απαραίτητο χώρο για φυσικές εξηγήσεις.

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Tufts University

Μερικές φωτογραφίες από το Tufts University στη Βοστώνη όπου θα κάνω διδακτορικό από Σεπτέμβρη! (μάλλον χεστήκατε αλλά είμαι πολύ χαρούμενη για να μη το μοιραστώ)












Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Γιατί πρέπει να απαγορευτεί το κυνήγι

Καλημέρα! (ναι ξυπνάω νωρίς τελευταία) Το παράκανα με τα (αντί)θρησκευτικά post και είπα να αλλάξω θέμα. Γιατί πρέπει να απαγορευτεί το κυνήγι λοιπόν. Παρότι σκέφτομαι σοβαρά το θέμα της χορτοφαγίας δεν θα ασχοληθώ εδώ με αυτό αλλά θα επιχειρηματολογήσω γιατί το κυνήγι πρέπει να απαγορευτεί σε κάθε περίπτωση. Πρώτον είναι άχρηστο. Δεν υπάρχει κανέις πλέον στον πολιτισμένο κόσμο που να τρέφεται αποκλείστικά με κυνήγι και καθόλου με ζώα εκτροφείων. Μάλιστα πολλές φορές δεν υπάρχει καν η πρόφαση της τροφής και τα θηράματα αφήνονται. Άρα τα επιχειρήματα ότι τα ζώα στα εκτροφεία θανατώνονται με χειρότερες μεθόδους είναι άτοπα αφού και ο κυνηγός θα τα καταναλώσει. Χώρια που η σφαίρα δε μου φαίνεται και η πιο ανώδυνη μέθοδος... (Όποιος έχει δει πουλί χτυπημένο από σφάιρα να σπαρταράει θα με καταλάβει). Δεύτερον εγκυμονεί σοβαρούς κυνδύνους για τη φύση. Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι κυνηγοί είναι και λαθροκύνηγοι και φυσικά δε θα διστάσουν να σκοτώσουν για τη διασκέδαση τους κάποιο σπάνιο είδος, αν το βρουν μπροστά τους. Τρίτον το επιχείρημα ότι οι κυνηγοί νοιάζονται για τη φύση είναι γελοίο. Ακόμα και αν κάποιοι νοιάζονται υπάρχουν πολλοι καλύτεροι τρόποι να ενδιαφερθούν μέσα απο οικολογικές οργανώσεις ή και με προσώπικη ενασχόληση με τη φύση. Τέταρτον το κυνήγι είναι μία δικαιολογία για την οπλοχρησία. Ατυχήματα, δολοφονίες, εκφοβισμοί ιδιαίτερα στην επαρχία είναι πολύ συχνά από κυνηγούς καθώς άσχετοι και επικύνδυνοι άνθρωποι νομιμοποιούνται να έχουν όπλα με αυτή την πρόφαση. Τέλος, αλλά όχι και πιο ασήμαντο, θεωρώ ότι το κύνηγι δρα αρνητικά στην ψυχολογία του ανθρώπου. Κάποιος που μαθαίνει να θεωρεί επιτυχία το να σκοτώνει, που χαίρεται να βλέπει ζώα να υποφέρουν και να πεθαίνουν χωρίς λόγο γινεται σκληρός και ανάλγητος. Ειλικρινά δε θα εμπιστευόμουν να έχω οποιαδήποτε σχέση με άνθρωπο που έχει σαν διακέδαση τη δολοφονία. Θεωρώ ότι κάπου αντίστοιχα αυτή η κακία θα βγει και στους γύρω του. Το κυνήγι είναι ένα απομεινάρι ενός κόσμου όπου είχε κάποιο νόημα αλλά η εποχή του έχει προ πολλού περάσει. "Η ποιότητα του πολιτισμού μας κρίνεται από τον τρόπο που φερόμαστε στα ζώα". Δε θυμάμαι ποιός το είχε πει αλλά θα συμφωνήσω απόλυτα.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

10 μικρά πράγματα

Αποφάσισα να γράψω και εγώ μερικές άχρηστες πληροφορίες για μένα ακριβώς γιατί πάντα μου άρεσε να διαβάζω των άλλων!

10 Μικρά πράγματα που λατρεύω

1. Να διαβάζω ή να σερφάρω τη νύχτα, μέσα στην ησυχία
2. Τον καφέ
3. Το μαύρο χρώμα
4. Την μυρωδιά της βροχής στο χώμα
5. Το νυχτερινό μπάνιο στη θάλασσα
6. Να τρέχω στην αττική οδό με δυνατά τη μουσική
7. Το νιαούρισμα των γατιών μου όταν μπάινω σπίτι
8. Να περπατάω χέρι χέρι με την κοπέλα μου (όταν έχω)
9. Τις εξισώσεις (yes I'm a freak)
10. Τις αστρονομικές φωτογραφίες

10 Μικρά πράγματα που σιχάινομαι

1. Τις διαφημήσεις στο ραδιόφωνο
2. Την καθαρεύουσα
3. Να με φωνάζουν "δεσποινίς" (απλά μπλιάχ)
4. Τον Μιχάλη Χατζηγιάννη
5. Το πρωινό ξύπνημα
6. Τις αράχνες
7. Να μη βρίσκω παρκάρισμα
8. Τις εκφράσεις του τύπου "παλιά ήταν καλύτερα"
9. Να κολλάει το pc
10. Να μου λένε το τέλος μιας ταινίας ή τη λύση ενός γρίφου

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Ελεύθερη βούληση

Θέτω αυτό το θέμα περισσότερο επειδή φαίνεται να αποτελεί κομβικό σημείο αρκετών θρησκειών. Μάλιστα αρκετές φορές χρησιμοποιείται και σαν επιχέιρημα το "χωρίς Θεό δεν υπάρχει ελέυθερη βούληση".
Η γνώμη μου είναι ότι το θέμα αυτό είναι "φτιαχτό" με την έννοια ότι μιλάμε για ελέυθερη βούληση χωρίς να έχουμε καθορίσει τι είναι "αυτό" που παίρνει τις αποφάσεις. Νομίζω ότι κάθε απόφαση που παίρνουμε είναι με βάση 2 παράγοντες: τα γονίδια μας και το περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε ευθύνη; Κάθε άλλο. Γιατί αυτό που ονομάζουμε "εγώ" είναι ακριβώς ο συνδυασμός των γονιδίων μας με το περιβάλλον. Επομένως επιλέγουμε ελεύθερα με βάση τη σκέψη μας η οποία όμως έχει διαμορφωθεί ακριβώς από τους δύο αυτούς παράγοντες. Η κβαντομηχανική, την οποία βάζουν πολλοί στο θέμα, δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα αλλο παρά μια δόση τυχαιότητας στη λήψη των αποφάσεων η οποία όμως δεν αλλάζει κάτι.Το ότι ο ένας δρόμος έκλεισε οπότε πας από τον άλλο δεν αυξάνει την ελευθερία επιλογής σου.
Και για να ξαναγυρίσω στο θέμα του Θεού δεν θεωρώ ότι η ύπαρξη Θεού δίνει ελεύθερη βούληση. Αντίθετα θα έλεγα. Ο παντοδύναμος και παντογνώστης Θεός μοιάζει να ξαναβλέπει μια ταινία που ο ίδιος έχει κατασκευάσει και προφανώς ξέρει το τέλος. Πραγματικά μου φαίνονται γελοίες οι υποτιθέμενες δοκιμασίες του ανθρώπου όταν ο Θεός τον έφτιαξε και ξέρει από πριν τι θα κάνει.
Τέλος επειδή πιθανόν να αναφερθεί το θέμα της ψυχής τη θεωρώ απλά μια φανταστική έννοια η οποία εισήχθη όταν δεν γνωρίζαμε τις λειτουργίες του εγκεφάλου και πλεόν δεν υπάρχει λόγος να αναφέρεται.
Θα ήθελα να ακούσω απόψεις ειδικά από θεϊστές σχετικά με το πώς ορίζουν την ελέυθερη βούληση.

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Σιχαίνομαι το Πάσχα!

Πραγματικά είναι μακράν η χειρότερη γιορτή. Όλους τους πιάνει ένα (σύνηθως υποκριτικό) θρησκευτικό συναίσθημα, τα φαγητά είναι απαράδεκτα, το αρνί που γυρίζει με κάνει να σκέφτομαι σοβαρά να γίνω χορτοφάγος και τα gay μαγαζιά κλείνουν για τις "άγιες ημέρες"... Έτσι αράζω παρέα με τo pc και λεώ "πάσχα είναι θα περάσει"...


Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Αυτή η νύχτα μένει

Ένα τραγούδι που άκουσα χτες το βράδυ από την Τάνια Τσανακλίδου και ήθελα να το μοιραστώ. Αφιερωμένο σε όσους αισθάνονται ότι δεν χωράνε στα κουτάκια αυτού του κόσμου...

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Η θρησκεία στο ελληνικό σχολείο

Επιστροφή στην Αθήνα μετά από μία εβδομάδα απουσίας... Το post αυτό το σχεδίαζα καιρό γιατί ήθελα να είναι αρκετά εμπεριστατωμένο. Συχνά με ρωτάνε «οκ είσαι άθεη αλλά τι σε πειράζει η θρησκεία; γιατί δεν αφήνεις τους άλλους να πιστεύουν ό,τι θέλουν; σε τι σε επηρεάζει;» Η απάντηση είναι ότι με επηρεάζει Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία είναι πανταχού παρούσα και πολύ συχνά ανακατεύεται εκεί που δεν της πέφτει λόγος. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη θα αναφερθώ στην επιρροή της εκκλησίας στην εκπαίδευση, τον πιο σημαντικό ίσως τομέα γιατί διαμορφώνει σε έναν βαθμό την σκέψη των αυριανών πολιτών.

1) Θρησκευτικά
Το μάθημα διδάσκεται από την τρίτη δημοτικού σε όλες τις τάξεις του
σχολείου και είναι υποχρεωτικό! Μήπως είναι γνωσιολογικό μάθημα; Σε καμία περίπτωση. Το μάθημα είναι δογματικό, ομολογιακό και ξεκάθαρη κατήχηση στον ορθόδοξο χριστιανισμό. Ζητείται από τους μαθητές να γράψουν σε εξετάσεις πράγματα όπως «ο Θεός μας αγαπάει», «όλοι πρέπει να έχουν πίστη», «ο θρησκευτικός γάμος είναι απαραίτητος». Δηλαδή η ανεξάρτητη σκέψη, η διαφορετική πίστη και η ελευθερία των απόψεων πάνε περίπατο. Το μάθημα θεωρεί ότι όλοι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και αυτό που μένει είναι να μάθουν περισσότερα για την πίστη τους. Θα μου πείτε προβλέπεται αποχή των μαθητών που δεν θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα. Χώρια που η εκκλησία αντιδρά σε αυτό υπάρχουν μαθητές που οι γονείς τους δεν θα τους το επέτρεπαν ή που οι ίδιοι δεν έχουν αποφασίσει. Γιατί όλοι αυτοί να δέχονται τη συνεχή κατήχηση και προπαγάνδα που τους επιβάλλεται;

2)Προσευχή και εκκλησιασμός
Ναι, η προσευχή είναι υποχρεωτική!
Δηλαδή όλοι οι μαθητές, χωρίς να ερωτηθούν πρέπει να προσευχηθούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο σε έναν συγκεκριμένο θεό! Και σε τακτά χρονικά διαστήματα να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις λατρείας του. Και όλα αυτά στα δημόσια και ΚΡΑΤΙΚΑ σχολεία με επίσημες εγκυκλίους. Για τη δυνατότητα απαλλαγής ισχύει ό,τι είπα για τα θρησκευτικά.

3)Μάθημα σεξουαλικής αγωγής
Η πιο απαράδεκτη εμπλοκή της εκκλησίας κατά τη γνώμη μου. Τουλάχιστον στα προηγούμενα προωθούσε τη λατρεία της στα σχολεία. Εδώ όμως προσπαθεί να εμποδίσει τη διδασκαλία ενός άλλου μαθήματος
με ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ. Όχι αυθαίρετες δοξασίες και απόψεις αλλά γνώση της λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού σε έναν εξαιρετικά σημαντικό τομέα της ζωής του ανθρώπου. Το ότι η εκκλησία εμπόδιζε τόσα χρόνια τη διδασκαλία του μαθήματος το υποψιαζόμασταν, τώρα πια επίσημα προσπαθεί να ανατρέψει την απόφαση του υπουργείου. (πρώτο link).

Με αυτά δεν προσπαθώ να δείξω την ανοησία και την στενομυαλιά της εκκλησίας Την ξέρω και δεν με ενδιαφέρει. Ας την διδάσκουν όσο θέλουν στους ναούς και στα κατηχητικά και ας συζητούν για τη βίβλο στις ομάδες και στα site τους. Όχι όμως στο κρατικό σχολείο που θα πάω εγώ, οι φίλοι μου, τα παιδιά μου. Δε ζητάω από την εκκλησία να
αλλάξει μυαλά. Το βλέπω άλλωστε αδύνατο. Ζητάω να διαχωριστεί από το κράτος. Απλά και ξεκάθαρα. Όταν γίνει αυτό τότε θα μπορώ να λέω «Δε συμφωνώ αλλά δε με πειράζει». Μέχρι τότε ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.


Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Βία

Είχα πάει το περασμένο Σάββατο στην συγκέντρωση που διοργανώθηκε στην πλατεία εξαρχείων ως διαμαρτυρία για την ομοφοβική επίθεση στο μαγαζί querido coucou. Αντίθετα με τη συνήθεια μου διάβασα εκ των υστέρων αναλυτικές συζητήσεις για το θέμα στο internet. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η συζήτηση στο indymedia. Αρκετοί, και μάλιστα από τον αναρχικό χώρο, δικαιολόγησαν την επίθεση! Αλήθεια έχει καμιά σημασία αν ήταν gay ή straight? Αν το μαγαζί ήταν "trendy" ή "εναλλακτικό"? Αν είχε τα ποτα 5 ή 10 ευρώ? Αν φώναξαν "έξω οι πούστηδες" από ομοφοβία ή "πάνω στα νεύρα τους"? Για μένα αυτό που έχει σημασία είναι ότι χτυπήθηκαν άνθρωποι επειδή δεν άρεσαν σε κάποιους άλλους. Και πραγματικά δε θέλω να δεχτώ βία όταν θα έχω βγεί έξω για να πιώ το ποτό μου επειδή κάποιος θα με βρεί πολύ "trendy" ή πολύ "περίεργη" ή πολύ gay ή οτιδήποτε άλλο.
Έχω πολλούς φίλους από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και με βρίσκει ιδεολογικά σύμφωνη σε πολλά. Διαπιστώνω όμως ότι μερικά άτομα βάζουν την "επαναστατικότητα" τους πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιολογούν πράξεις βίας. Και όχι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι "αστικός φιλελευθερισμός" αλλά κάτι πολύ ουσιαστικότερο πέρα από συστήματα και ιδεολογίες, μία βάση πάνω στην οποία θα έπρεπε να αρχίζει ο διάλογος για όλα τα υπόλοιπα.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Mal du depart


Ένα ποιήμα του αγαπημένου μου Νίκου Καββαδία που ταιριάζει στη διαθεση μου... Να φύγω, να δω θάλασσα, να ξεχαστώ...Προς το παρον ταξιδεύω στον εικονικό κόσμο προσπαθώντας ανεπιτυχώς να χαθώ...
Η φωτογραφία από ένα δικό μου, όχι και τόσο μακρινό ταξίδι...

MAL DU DEPART


Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Για το Μαδράς, τη Σιγγαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ, σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα' χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει..."

Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο, ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει,
κι αυτό τ' ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα τον φταίχτη θα χτυπήσει.

Κι εγώ που τόσο πόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.


Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

2ος Θερμοδυναμικός νόμος και εξέλιξη

Πρόσφατα διάβασα σε ένα χριστιανικό forum (ναι έχω ένα βίτσιο να διαβάζω χριστιανικά και φασιστικά site) την άποψη κάποιου που νόμιζε ότι ήξερε φυσική. Κατά αυτόν λοιπόν η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου είναι λάθος γιατί έρχεται σε αντίθεση με το 2ο θερμοδυναμικό νόμο. Θα προσπεράσω το ηλίθιο της θρησκευτικής σκέψης ("θέλουμε να
δείξουμε ότι παραβιάζονται οι φυσικοί νόμοι για να αποδείξουμε ότι υπάρχει θεός αλλά κατά τα αλλά ο θεός έφτιαξε τους φυσικούς νόμους και επίσης εμείς δε χρειαζόμαστε αποδείξεις γιατί πιστεύουμε" και τόνοι τέτοιων παραλογισμών) και θα εξετάσω τη φυσική του ζητήματος.
2ος θερμοδυναμικός νόμος(μία από τις πολλές ισοδύναμες διατυπώσεις του): Η εντροπία σε ένα κλειστό σύστημα αυξάνεται μέχρι να λάβει τη μέγιστη τιμή της στην κατάσταση της ισορροπίας. Ο, κατά Boltzmann, ορισμός της εντροπίας είναι ότι ισούται με το λογάριθμο των μικροκατα
στάσεων που δίνουν την ίδια μακροκατάσταση. Πιο απλά η εντροπία είναι ένα μέτρο της "αταξίας". Υπάρχουν εκατομμύρια τρόποι να σπάσει ένα ποτήρι αλλά μόνο ένας για να φτιαχτεί. Αυτό εξηγεί πολλά πράγματα της καθημερινότητας μας ενώ δίνει και ένα "βέλος του χρόνου" στην εξέλιξη των καταστάσεων. Αν δούμε μια ταινία με ένα ποτήρι που δημιουργείται ξαφνικά από τα κομμάτια του είμαστε σίγουροι ότι παίζεται προς τα πίσω. Επομένως βάση πιθανοτήτων, που οι αριθμοί των μορίων τις καθιστούν σχεδόν βεβαιότητες, τα συστήματα κινούνται προς την αταξία, την καταστροφή και την ομοιομορφία.
Μήπως τότε είχε δίκιο ο "χριστιανός"? Μήπως η ολοένα αυξανόμενη οργάνωση της ζωής μέσω της εξέλιξης έρχεται σε αντίθεση με τη θερμοδυναμική? Η απάντηση είναι όχι. Γιατί πολύ απλά ξέχασε μία σημαντική λέξη από τη διατύπωση του νόμου. Το "κλειστό". Κλειστά συστήματα, είναι τα συστήματα που δεν ανταλλάσσουν ύλη και ενέργεια με το περιβάλλον τους. Οι ζωντανοί οργανισμοί απέχουν πάρα πολύ από αυτό. Αναπνέουν, τρώνε, αποβάλλουν, κινούνται...Αν πάρουμε τους οργανισμούς ΚΑΙ το περιβάλλον τους θα δούμε εύκολα ότι η εντροπία αυξάνει. Κατά τη διάρκεια όλων των διαδικασιών των ζωντανών οργανισμών εκλύεται ενέργεια στο περιβάλλον με τη μορφή θερμότητας. Ή σύμφωνα με μία άλλη διατύπωση του 2ου θερμοδυναμικού νόμου "η θερμότητα δεν μπορεί να μετατραπεί με 100% απόδοση σε μηχανικό έργο". Ισοδύναμη (και μαθηματικά) με την πρώτη διατύπωση αν σκεφτούμε ότι η μεταφορά θερμότητας αυξάνει την "άτακτη κίνηση των μορίων". Επομένως η εξέλιξη δεν έρχεται σε αντίθεση με την θερμοδυναμική αφού μπορεί η αυτοοργάνωση των οργανισμών να αυξάνει αλλά η συνολική εντροπία του κλειστού συστήματος "σύμπαν" μεγαλώνει.
Ωραία λοιπόν, εμπεδώσαμε ότι δεν έρχεται σε αντίθεση αλλά μήπως υπάρχει κάποια φυσική διαδικασία που προβλέπει την αύξηση της αυτοοργάνωσης μακριά από την ισορροπία? Για αυτό το θέμα, επιφυλάσσομαι να επανέλθω με άλλο post...

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι

Ένα βιντεάκι που έφτιαξα για το ρατσισμό:


Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Περί ελευθερίας του λόγου

Αφορμή για αυτό το post είναι το video του urfurslaag για το ίδιο θέμα που προσωπικά το θεωρώ ένα από τα καλύτερα που έχω δει. Απόλυτη ελευθερία λόγου λοιπόν. Μήπως όμως υπάρχουν εξαιρέσεις? Στην περίπτωση που αναφέρει ο urfurslaag η μήνυση (1.000.000 ευρώ!) του Μητροπολίτη Σεραφείμ προς τον Λύο Καλοβυρνά φαίνεται, τουλάχιστον σε νοήμονες ανθρώπους, το λιγότερο ανούσια και παράλογη. Αφού ο ίδιος βρίζει μία ολόκληρη κοινωνική ομάδα με τα χειρότερα λόγια απαντά με μήνυση όταν λαμβάνει την απάντηση που του αξίζει! Μήπως τότε θα έπρεπε να υπάρχει νόμος περιορισμού της ελευθερίας του λόγου ώστε να γίνει μία μήνυση στον ίδιο από κάποια ομοφυλοφιλική οργάνωση? Η δική μου απάντηση είναι όχι... Τι θα πετύχαινε μία τέτοια κίνηση? Θα άλλαζε γνώμη ο Σεραφείμ? Ίσως θα ακουγόταν ένας αντίλογος... Αυτός όμως θα μπορούσε να ακουστεί με μια απάντηση στο θέμα, σοβαρή ή χιουμοριστική όπως ακριβώς έκανε ο Καλοβυρνάς και κάποιοι άλλοι. Χωρίς να υπάρχει κανένας νόμος που να δίνει το δικαίωμα σε φασιστοειδή να απειλούν αν κάποιος εκφραστεί εναντίον τους...
Η δεύτερη ένσταση που μπορεί να διατυπωθεί είναι αν πρέπει να υπάρχει ελευθερία λόγου στην περίπτωση εξύβρισης. Η απάντηση μου και εδώ είναι η ίδια. Μπορεί να ακούγεται δίκαιο στην περίπτωση κάποιου που προσβάλλει αναίτια αλλά είναι ο ίδιος νόμος που επέτρεψε στον Καρατζαφέρη να μηνύσει το Λαζόπουλο όταν τον παρομοίασε με τον Χίτλερ! Επειδή λοιπόν σε μια δημοκρατία είναι δύσκολο να διαχωρίσεις νομικά τις περιπτώσεις και να αποτρέψεις τέτοιες μηνύσεις νομίζω ότι τέτοιοι νόμοι θα έπρεπε να καταργηθούν. Ας αφήσουμε αυτούς που ακούνε να κρίνουν με το μυαλό που διαθέτουν αν κάτι είναι εξύβριση, δίκαιη κριτική ή σάτιρα και ας απαλλάξουμε τα δικαστήρια από ανούσιες υποθέσεις που εξετάζουν τι είπε ο καθένας. Το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος που θεωρεί ότι προσβλήθηκε είναι να απαντήσει, ακόμα και με τη σιωπή του. Μερικές φορές είναι η καλύτερη απάντηση.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

This I love

Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια αυτό τον καιρό:




"I've searched the universe and found myself within her eyes..."

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Για αρχή...

Γιατί αποφάσισα να κάνω blog? Χμ πρώτον γιατί αυτή την περίοδο έχω πολύ χρόνο για πρώτη φορά στη ζωή μου. Δεύτερον γιατί έχω περάσει πολύ καιρό διαβάζοντας blog, forum, απόψεις αλλων και θεωρώ ότι θα μπορούσα να προσφέρω και εγώ κάτι στο παγκόσμιο μοίρασμα που λέγεται internet. Τρίτον γιατί νιώθω την ανάγκη να εκφραστώ και να μοιραστώ με άλλους ό,τι με απασχολεί. Αυτό απαντά και στο τι θα περιέχει το blog. Συνοπτικά ότι ενδιαφέρει εμένα. Φυσική, φιλοσοφία, πολιτικά, ανθρώπινα δικαιώματα, μουσική και ό,τι κατά καιρούς μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αν ενδιαφέρει και κάποιον άλλο καλώς. Αν σε κάποιον δεν αρέσει πάλι καλώς. Αποφάσισα να μη σβήνω σχόλια γιατί πιστεύω στην ελευθερια του λόγου και στο διάλογο. Αυτά τα λίγα για αρχή, τα ξαναλέμε...


(μία εικόνα που μου αρέσει πολύ και μου θυμίζει έναν από τους λόγ
ους που ερωτεύτηκα την αστρονομια...)