Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Γιατί πρέπει να απαγορευτεί το κυνήγι

Καλημέρα! (ναι ξυπνάω νωρίς τελευταία) Το παράκανα με τα (αντί)θρησκευτικά post και είπα να αλλάξω θέμα. Γιατί πρέπει να απαγορευτεί το κυνήγι λοιπόν. Παρότι σκέφτομαι σοβαρά το θέμα της χορτοφαγίας δεν θα ασχοληθώ εδώ με αυτό αλλά θα επιχειρηματολογήσω γιατί το κυνήγι πρέπει να απαγορευτεί σε κάθε περίπτωση. Πρώτον είναι άχρηστο. Δεν υπάρχει κανέις πλέον στον πολιτισμένο κόσμο που να τρέφεται αποκλείστικά με κυνήγι και καθόλου με ζώα εκτροφείων. Μάλιστα πολλές φορές δεν υπάρχει καν η πρόφαση της τροφής και τα θηράματα αφήνονται. Άρα τα επιχειρήματα ότι τα ζώα στα εκτροφεία θανατώνονται με χειρότερες μεθόδους είναι άτοπα αφού και ο κυνηγός θα τα καταναλώσει. Χώρια που η σφαίρα δε μου φαίνεται και η πιο ανώδυνη μέθοδος... (Όποιος έχει δει πουλί χτυπημένο από σφάιρα να σπαρταράει θα με καταλάβει). Δεύτερον εγκυμονεί σοβαρούς κυνδύνους για τη φύση. Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι κυνηγοί είναι και λαθροκύνηγοι και φυσικά δε θα διστάσουν να σκοτώσουν για τη διασκέδαση τους κάποιο σπάνιο είδος, αν το βρουν μπροστά τους. Τρίτον το επιχείρημα ότι οι κυνηγοί νοιάζονται για τη φύση είναι γελοίο. Ακόμα και αν κάποιοι νοιάζονται υπάρχουν πολλοι καλύτεροι τρόποι να ενδιαφερθούν μέσα απο οικολογικές οργανώσεις ή και με προσώπικη ενασχόληση με τη φύση. Τέταρτον το κυνήγι είναι μία δικαιολογία για την οπλοχρησία. Ατυχήματα, δολοφονίες, εκφοβισμοί ιδιαίτερα στην επαρχία είναι πολύ συχνά από κυνηγούς καθώς άσχετοι και επικύνδυνοι άνθρωποι νομιμοποιούνται να έχουν όπλα με αυτή την πρόφαση. Τέλος, αλλά όχι και πιο ασήμαντο, θεωρώ ότι το κύνηγι δρα αρνητικά στην ψυχολογία του ανθρώπου. Κάποιος που μαθαίνει να θεωρεί επιτυχία το να σκοτώνει, που χαίρεται να βλέπει ζώα να υποφέρουν και να πεθαίνουν χωρίς λόγο γινεται σκληρός και ανάλγητος. Ειλικρινά δε θα εμπιστευόμουν να έχω οποιαδήποτε σχέση με άνθρωπο που έχει σαν διακέδαση τη δολοφονία. Θεωρώ ότι κάπου αντίστοιχα αυτή η κακία θα βγει και στους γύρω του. Το κυνήγι είναι ένα απομεινάρι ενός κόσμου όπου είχε κάποιο νόημα αλλά η εποχή του έχει προ πολλού περάσει. "Η ποιότητα του πολιτισμού μας κρίνεται από τον τρόπο που φερόμαστε στα ζώα". Δε θυμάμαι ποιός το είχε πει αλλά θα συμφωνήσω απόλυτα.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

10 μικρά πράγματα

Αποφάσισα να γράψω και εγώ μερικές άχρηστες πληροφορίες για μένα ακριβώς γιατί πάντα μου άρεσε να διαβάζω των άλλων!

10 Μικρά πράγματα που λατρεύω

1. Να διαβάζω ή να σερφάρω τη νύχτα, μέσα στην ησυχία
2. Τον καφέ
3. Το μαύρο χρώμα
4. Την μυρωδιά της βροχής στο χώμα
5. Το νυχτερινό μπάνιο στη θάλασσα
6. Να τρέχω στην αττική οδό με δυνατά τη μουσική
7. Το νιαούρισμα των γατιών μου όταν μπάινω σπίτι
8. Να περπατάω χέρι χέρι με την κοπέλα μου (όταν έχω)
9. Τις εξισώσεις (yes I'm a freak)
10. Τις αστρονομικές φωτογραφίες

10 Μικρά πράγματα που σιχάινομαι

1. Τις διαφημήσεις στο ραδιόφωνο
2. Την καθαρεύουσα
3. Να με φωνάζουν "δεσποινίς" (απλά μπλιάχ)
4. Τον Μιχάλη Χατζηγιάννη
5. Το πρωινό ξύπνημα
6. Τις αράχνες
7. Να μη βρίσκω παρκάρισμα
8. Τις εκφράσεις του τύπου "παλιά ήταν καλύτερα"
9. Να κολλάει το pc
10. Να μου λένε το τέλος μιας ταινίας ή τη λύση ενός γρίφου

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Ελεύθερη βούληση

Θέτω αυτό το θέμα περισσότερο επειδή φαίνεται να αποτελεί κομβικό σημείο αρκετών θρησκειών. Μάλιστα αρκετές φορές χρησιμοποιείται και σαν επιχέιρημα το "χωρίς Θεό δεν υπάρχει ελέυθερη βούληση".
Η γνώμη μου είναι ότι το θέμα αυτό είναι "φτιαχτό" με την έννοια ότι μιλάμε για ελέυθερη βούληση χωρίς να έχουμε καθορίσει τι είναι "αυτό" που παίρνει τις αποφάσεις. Νομίζω ότι κάθε απόφαση που παίρνουμε είναι με βάση 2 παράγοντες: τα γονίδια μας και το περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε ευθύνη; Κάθε άλλο. Γιατί αυτό που ονομάζουμε "εγώ" είναι ακριβώς ο συνδυασμός των γονιδίων μας με το περιβάλλον. Επομένως επιλέγουμε ελεύθερα με βάση τη σκέψη μας η οποία όμως έχει διαμορφωθεί ακριβώς από τους δύο αυτούς παράγοντες. Η κβαντομηχανική, την οποία βάζουν πολλοί στο θέμα, δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα αλλο παρά μια δόση τυχαιότητας στη λήψη των αποφάσεων η οποία όμως δεν αλλάζει κάτι.Το ότι ο ένας δρόμος έκλεισε οπότε πας από τον άλλο δεν αυξάνει την ελευθερία επιλογής σου.
Και για να ξαναγυρίσω στο θέμα του Θεού δεν θεωρώ ότι η ύπαρξη Θεού δίνει ελεύθερη βούληση. Αντίθετα θα έλεγα. Ο παντοδύναμος και παντογνώστης Θεός μοιάζει να ξαναβλέπει μια ταινία που ο ίδιος έχει κατασκευάσει και προφανώς ξέρει το τέλος. Πραγματικά μου φαίνονται γελοίες οι υποτιθέμενες δοκιμασίες του ανθρώπου όταν ο Θεός τον έφτιαξε και ξέρει από πριν τι θα κάνει.
Τέλος επειδή πιθανόν να αναφερθεί το θέμα της ψυχής τη θεωρώ απλά μια φανταστική έννοια η οποία εισήχθη όταν δεν γνωρίζαμε τις λειτουργίες του εγκεφάλου και πλεόν δεν υπάρχει λόγος να αναφέρεται.
Θα ήθελα να ακούσω απόψεις ειδικά από θεϊστές σχετικά με το πώς ορίζουν την ελέυθερη βούληση.

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Σιχαίνομαι το Πάσχα!

Πραγματικά είναι μακράν η χειρότερη γιορτή. Όλους τους πιάνει ένα (σύνηθως υποκριτικό) θρησκευτικό συναίσθημα, τα φαγητά είναι απαράδεκτα, το αρνί που γυρίζει με κάνει να σκέφτομαι σοβαρά να γίνω χορτοφάγος και τα gay μαγαζιά κλείνουν για τις "άγιες ημέρες"... Έτσι αράζω παρέα με τo pc και λεώ "πάσχα είναι θα περάσει"...


Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Αυτή η νύχτα μένει

Ένα τραγούδι που άκουσα χτες το βράδυ από την Τάνια Τσανακλίδου και ήθελα να το μοιραστώ. Αφιερωμένο σε όσους αισθάνονται ότι δεν χωράνε στα κουτάκια αυτού του κόσμου...

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Η θρησκεία στο ελληνικό σχολείο

Επιστροφή στην Αθήνα μετά από μία εβδομάδα απουσίας... Το post αυτό το σχεδίαζα καιρό γιατί ήθελα να είναι αρκετά εμπεριστατωμένο. Συχνά με ρωτάνε «οκ είσαι άθεη αλλά τι σε πειράζει η θρησκεία; γιατί δεν αφήνεις τους άλλους να πιστεύουν ό,τι θέλουν; σε τι σε επηρεάζει;» Η απάντηση είναι ότι με επηρεάζει Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία είναι πανταχού παρούσα και πολύ συχνά ανακατεύεται εκεί που δεν της πέφτει λόγος. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη θα αναφερθώ στην επιρροή της εκκλησίας στην εκπαίδευση, τον πιο σημαντικό ίσως τομέα γιατί διαμορφώνει σε έναν βαθμό την σκέψη των αυριανών πολιτών.

1) Θρησκευτικά
Το μάθημα διδάσκεται από την τρίτη δημοτικού σε όλες τις τάξεις του
σχολείου και είναι υποχρεωτικό! Μήπως είναι γνωσιολογικό μάθημα; Σε καμία περίπτωση. Το μάθημα είναι δογματικό, ομολογιακό και ξεκάθαρη κατήχηση στον ορθόδοξο χριστιανισμό. Ζητείται από τους μαθητές να γράψουν σε εξετάσεις πράγματα όπως «ο Θεός μας αγαπάει», «όλοι πρέπει να έχουν πίστη», «ο θρησκευτικός γάμος είναι απαραίτητος». Δηλαδή η ανεξάρτητη σκέψη, η διαφορετική πίστη και η ελευθερία των απόψεων πάνε περίπατο. Το μάθημα θεωρεί ότι όλοι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και αυτό που μένει είναι να μάθουν περισσότερα για την πίστη τους. Θα μου πείτε προβλέπεται αποχή των μαθητών που δεν θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα. Χώρια που η εκκλησία αντιδρά σε αυτό υπάρχουν μαθητές που οι γονείς τους δεν θα τους το επέτρεπαν ή που οι ίδιοι δεν έχουν αποφασίσει. Γιατί όλοι αυτοί να δέχονται τη συνεχή κατήχηση και προπαγάνδα που τους επιβάλλεται;

2)Προσευχή και εκκλησιασμός
Ναι, η προσευχή είναι υποχρεωτική!
Δηλαδή όλοι οι μαθητές, χωρίς να ερωτηθούν πρέπει να προσευχηθούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο σε έναν συγκεκριμένο θεό! Και σε τακτά χρονικά διαστήματα να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις λατρείας του. Και όλα αυτά στα δημόσια και ΚΡΑΤΙΚΑ σχολεία με επίσημες εγκυκλίους. Για τη δυνατότητα απαλλαγής ισχύει ό,τι είπα για τα θρησκευτικά.

3)Μάθημα σεξουαλικής αγωγής
Η πιο απαράδεκτη εμπλοκή της εκκλησίας κατά τη γνώμη μου. Τουλάχιστον στα προηγούμενα προωθούσε τη λατρεία της στα σχολεία. Εδώ όμως προσπαθεί να εμποδίσει τη διδασκαλία ενός άλλου μαθήματος
με ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ. Όχι αυθαίρετες δοξασίες και απόψεις αλλά γνώση της λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού σε έναν εξαιρετικά σημαντικό τομέα της ζωής του ανθρώπου. Το ότι η εκκλησία εμπόδιζε τόσα χρόνια τη διδασκαλία του μαθήματος το υποψιαζόμασταν, τώρα πια επίσημα προσπαθεί να ανατρέψει την απόφαση του υπουργείου. (πρώτο link).

Με αυτά δεν προσπαθώ να δείξω την ανοησία και την στενομυαλιά της εκκλησίας Την ξέρω και δεν με ενδιαφέρει. Ας την διδάσκουν όσο θέλουν στους ναούς και στα κατηχητικά και ας συζητούν για τη βίβλο στις ομάδες και στα site τους. Όχι όμως στο κρατικό σχολείο που θα πάω εγώ, οι φίλοι μου, τα παιδιά μου. Δε ζητάω από την εκκλησία να
αλλάξει μυαλά. Το βλέπω άλλωστε αδύνατο. Ζητάω να διαχωριστεί από το κράτος. Απλά και ξεκάθαρα. Όταν γίνει αυτό τότε θα μπορώ να λέω «Δε συμφωνώ αλλά δε με πειράζει». Μέχρι τότε ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.