Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Ευρωεκλογές

Ή μάλλον γιατί δεν θα ψηφίσω κανένα κόμμα στις ευρωεκλογές. Μετά από αρκετή σκέψη, συζητήσεις και διάβασμα της επικαιρότητας κατέληξα ότι το να ψηφίσω άκυρο ή λευκό είναι η επιλογή που ταιριάζει περισσότερο με την ιδεολογία μου. Ο λόγος δεν έχει να κάνει με τη διαφωνία μου με τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα αλλά κυρίως με το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Τα 3 βασικά σημεία της διαφωνίας μου είναι τα εξής:
Πρώτον η ομαδοποίηση των ιδεολογιών. Κάθε πολιτικό κόμμα εκφράζει μία άποψη γιά κάθε κοινωνικό θέμα και οι υποστηρικτές του, σαν τα πρόβατα, ακολουθούν ακόμα και αν έχουν διαφορετική άποψη ή αν δεν το έχουν σκεφτεί. Αυτή η ιδεολογική ανελευθερία αισθάνομαι ότι μου αφαιρεί την ατομικότητα μου. Ψηφίζοντας ένα κόμμα είναι σαν να δίνω έγκριση στην πολιτική που ακολουθεί και θα ακολουθήσει στο μέλλον και σίγουρα θα περιλαμβάνει πράγματα στα οποία διαφωνώ.
Δεύτερον η αίσθηση ότι αποφασίζουν άλλοι για μένα. Όσο και να συμφωνώ με ένα κόμμα δεν παύει να ισχύει ότι οι εκπρόσωποι του και όχι εγώ θα πάρουν αποφάσεις σημαντικές και για τη δική μου ζωή. Αν ήταν να ψηφίσω για κάτι θα ήθελα να ήταν για να παρθεί μία απόφαση και όχι για να επιλέξω αυτόν που θα την πάρει για μένα.
Τρίτον η έννοια της εξουσίας. Η εξουσία, που είναι ουσιαστικά η δύναμη να αποφασίζεις για άλλους, διαφθείρει όσους την ασκούν. Πραγματικά δεν εμπιστεύομαι κανέναν, ούτε καν τον εαυτό μου, ότι θα παραμείνει ίδιος όταν του δoθεί αυτή η δύναμη. "Η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα". Αυτό ήταν και το πρόβλημα των δικτατοριών και της σημερινής δημοκρατίας, η εξουσία, και όχι τα άτομα τα οποία την ασκούν.
Όσοι διαβάσατε αυτό το κείμενο μάλλον θα έχετε ήδη σκεφτεί τι προτείνω ως εναλλακτική. Για μένα η εναλλακτική υπάρχει και είναι πιστεύω εφαρμόσιμη. Το πρώτο σκέλος είναι τα δημοψηφίσματα για σημαντικά θέματα που αφορούν όλο τον κόσμο. Το μέτρο αυτό είναι πρακτικά ανενεργό στην Ελλάδα αν και σήμερα, λόγω τεχνολογίας, είναι πιο εύκολο από ποτέ. Το δεύτερο είναι οι αποφάσεις μέσω γενικών συνελεύσεων κατοίκων, εργαζομένων, φοιτητών κλπ για θέματα που αφορούν συγκεκριμένους κλάδους και των οποίων οι αποφάσεις θα μεταφέρονται πιο κεντρικά. Φυσικά ούτε αυτό εφαρμόζεται αφού στα συνδικάτα και στους συλλόγους κυριαρχούν τα ίδια κόμματα. Φαίνεται ότι η κατάσταση βολεύει τους πάντες και αυτούς που ασκούν εξουσία και τους υπόλοιπους που μπορούν να κατηγορούν ελεύθερα άλλους για τα προβλήματα τους.
Ο τελευταίος προβληματισμός μου αφορά την ερμηνεία της αποχής. Δυστυχώς μέσα σε αυτήν περιλαμβάνονται οι απογοητευμένοι, οι αδιάφοροι, αυτοί που είναι εναντίον της ευρωπαϊκής ένωσης, οι υποστηρικτές του ολοκληρωτισμού κλπ. Οπότε ίσως κάποιοι πουν ότι η ψήφος μου πάει χαμένη. Ίσως, αλλά δεν βρίσκω άλλον τρόπο να εκφράσω την αντίθεση μου στο πολιτικό αυτό σύστημα που απέχει τόσο από την έννοια που δίνω στη δημοκρατία...

8 σχόλια:

  1. Εγώ πρώτη φορά ψήφισα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και ήταν η τελευταία μου.

    Συμφωνώ ιδιαίτερα με αυτό που λες για την εκπρωσόπηση. Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα με μία ιδεολογία να εκπροσωπεί όλους τους ψηφοφόρους. Προσωπικά δεν δέχομαι να με εκπρωσοπεί κανείς σε πράγματα που μπορώ να εκπροσωπώ τον εαυτό μου. Τα δημοψηφίσματα είναι μία καλή ιδέα. Και φυσικά με τη σημερινή τεχνολογία είναι απαράδεκτο ότι ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ δεν έχει δική του φωνή. Εδώ η εκκλησία του δήμου κατάφερε να λειτουργήσει "δια βοής" (!). Δια βοής!! Και εμείς σήμερα που έχουμε ένα κάρο τρόπους να εκφραστούμε ανεχόμαστε να μας εκπροσωπούν 300 άτομα στη βουλή και δεν ξέρω και εγώ πόσοι στην ευρώπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς! Και δεν είναι καν 300 άτομα αφού ως γνωστόν δεν μπορεί κανείς να εκφράσει άποψη διαφορετική από του κόμματος του χωρίς να διαγραφεί....Έτσι στην ουσία εκφάζονται 5 απόψεις το πολυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου μποζονιάκι :-)

    Ευχαριστώ για το ποστ. Δε νομίζω ότι το έχω λήξει μέσα μου το θέμα της ψήφου. Είναι μια διαδικασία που μας την πασάρουν ως αυτονόητη, και την αποχή ή το λευκό ως αφελή επιλογή, αλλά δεν είμαι καθόλου πεισμένη ούτε εγώ.

    Το επιχείρημα που με αγχώνει πάντα, και δεν έχω τρόπο να ελέγξω την αλήθειά του, είναι ότι τα λευκά και οι αποχές προσμετρούνται (στο παρόν εκλογικό σύστημα) ως ενίσχυση του πρώτου κόμματος. Ίου. Δεν το θέλω αυτό. Αλλά από την άλλη, δε θέλω να ψηφίσω υπέρ κάποιου κόμματος που ακόμη κι αν είχε οποιαδήποτε επιρροή στον τρόπο που λειτουργεί το κράτος και η καθημερινότητά μου, δε συμφωνούμε παρά πολύ επιφανειακά.

    Και με τρομάζει το ότι υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν μια μέρα το χρόνο για να ασκήσουν "πολιτική". Δεν ξέρω, προφανώς είμαι ανώριμη και δεν το έχω σκεφτεί "αρκετά" αλλά ποιό είναι το κριτήριο για την πολιτική ωριμότητα, και ποιός είναι ο πήχης του "αρκετά";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Thanx για το σχόλιο:)
    Δυστυχώς τα λευκά/άκυρα/αποχές πηγαίνουν υπέρ όλων των κομμάτων. Από την άλλη είναι και ένας τρόπος να δείξεις δυσαρέσκια και σίγουρα αν το ποσοστό είναι μεγάλο θα σχολιαστεί.
    Και εγώ δεν το έχει λήξει ακόμα μέσα μου το θέμα. Στις προηγούμενες εκλογές ψήφισα ένα μικρό κόμμα και ίσως σε επόμενες να ξαναψηφίσω. Απλά στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δε θα αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου αν ψηφίσω κάτι σε ένα σύστημα που δεν πιστεύω..
    Όσο για την πολιτική ωριμότητα δεν ξέρω ποιο είναι το μέτρο της... Ως ελάχιστο θα έβαζα την ψήφο ως συνειδητή επιλογή και όχι υπαγορευμένη από άλλους. Από την άλλη βέβαια και ποιός δεν επηρεάζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ με αρκετά από αυτά που γράφεις. Πράγματι το πολιτικό σύστημα έχει όλα αυτά τα ελαττώματα που περιγράφεις.
    Όμως διαφωνώ γενικά με την αποχή για μερικούς πολύ συγκεκριμένους λόγους:
    1)Καταρχήν δε συμφωνώ με αυτό που λέγεται συνήθως ότι "όλοι είναι ίδιοι". Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με κάποιον άλλον, πόσο μάλλον ολόκληροι κομματικοί σχηματισμοί. Ακόμα και εάν δε μας εκφράζει κανένας μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτό που λέγανε παλιότερα: το μη χείρον βέλτιστον. Ας ψηφίσουμε λοιπόν το λιγότερο βλαβερό για τη χώρα και τους πολίτες της.
    2)Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι κάτι που μου είχε πει μια ολλανδή φίλη μου κάποτε: "θα αισθανόμουν ντροπή να μην εξασκήσω ένα δικαίωμα για το οποίο τόσοι άνθρωποι πέθαναν". Για να έχουμε αυτή τη δημοκρατία -με τα όποια προβλήματά της- πράγματι υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι έδωσαν την ίδια τη ζωή τους. Αυτό το γεγονός αρκεί για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι αυτό που λέμε "πάω την κυριακή να ψηφίσω" δεν είναι κάτι απλό και μάλιστα σε παλαιότερες εποχές (και όχι και τόσο παλιές) ήταν κάτι ανήκουστο. Ειδικά για τις γυναίκες το δικαίωμα αυτό είναι πολύ καινούριο.

    3)Στο άλλο σημείο που γράφεις, ότι δεν υπάρχει κάποιος σχηματισμός που να νιώθεις ότι σε εκπροσωπεί πλήρως, συμφωνώ απολύτως. Και για μένα έτσι ακριβώς είναι. Αλλά αναγκαστικά κάνουμε συμβιβασμούς. Απ' το να πετάξουμε το δικαίωμά μας στα σκουπίδια τουλάχιστον ας το χρησιμοποιήσουμε κατά τον πιο χρήσιμο τρόπο.

    4)Λες επίσης ότι απ' τη στιγμή που δε σε εκφράζουν οι πολιτικοί που θα πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τις ζωές μας, προτιμάς να μην ψηφίσεις καθόλου. Μα, με αυτό τον τρόπο δεν κάνεις κάτι ακόμα χειρότερο; Αφήνεις τους συμπολίτες σου να αποφασίσουν για τη δική σου ζωή, ενώ σου δίνεται η δυνατότητα να επηρεάσεις τις εξελίξεις έστω και έμμεσα. Εγώ τουλάχιστον προτιμώ να επηρεάσω τα πράγματα έστω και απειροελάχιστα παρά να νίψω τας χείρας μου.

    Σε μια τόσο διεφθαρμένη πολιτική σκηνή όπως είναι η ελληνική, το να απέχουμε νομίζω τους δίνει το καλύτερο άλλοθι για να συνεχίσουν να πράττουν τα ίδια.

    Πάντως νομίζω ότι κύριος υπεύθυνος για την κατάσταση στην ελλάδα και την απαξίωση του πολιτικού συστήματος είναι ο λαός. Είναι εύκολο να λέμε ότι πάντα φταίει η εξουσία, αλλά στην πραγματικότητα τα σκάνδαλα που συμβαίνουν στην πολιτική ζωή δεν είναι παρά μια μεγέθυνση της καθημερινής νοοτροπίας του έλληνα πολίτη που κοιτά πώς να κάνει την αρπαχτή του και να βολευτεί...

    Τέλος, χαίρομαι που βλέπω ένα οικολογικό κίνημα, τους οικολόγους πράσινους, (το οποίο απ' ότι βλέπω στο site τους ecogreens.gr έχει αρκετά φιλελεύθερες ιδέες και είναι υπέρ του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας) να μπαίνει δυναμικά στο πολιτικό σκηνικό. Σκέφτομαι να τους στηρίξω. Δε ξέρω αν στο μέλλον θα βγουν και αυτοί σκάρτοι. Αλλά αφού είναι καινούρια πρόσωπα τουλάχιστον δεν θα έχουν υποστεί αυτή τη διαφθορά της εξουσίας που περιγράφεις και στο κείμενό σου.

    Αυτά... Καλή ψήφο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Astron διάβασα με ενδιαφέρον το σχόλιο σου και πράγματι αρκετά από αυτά που επισημαίνεις με απασχολούν και μένα. Καταρχάς επειδή αναφέρθηκες στην αποχή προτίμησα τελικά να ψηφίσω άκυρο για να μη μετρηθώ τουλάχιστον σε "όσους προτίμησαν τις παραλίες" έστω και αν δεν κάνει ουσιαστική διαφορά. Τώρα όσον αφορά τις παρατηρήσεις σου:
    1) Θεωρώ τη λογική του "μη χείρον βέλτιστον" αρκετά επικίνδυνη. Θεωρώ ότι έτσι σκέφτεται ο περισσότερος κόσμος και για αυτό δεν υπάρχει ουσιαστική αλλαγή. Δηλαδή "ας ψηφίσω πασοκ τουλάχιστον να μη βγεί η δεξιά", "ας ψηφίσω κκε για να μην ανέβουν άλλο τα 2 μεγάλα κόμματα" κλπ Έτσι στην ουσία στηρίζεις κάτι που δεν πιστεύεις και πολύ και δεν εκφράζεις το ιδανικό για σένα.
    2)Έχεις δίκιο σε αυτό και ήταν σαφώς ένας από τους ενδοιασμούς μου. Επίσης ασφαλώς και θα υποστήριζα να δωθεί η ψήφος στις γυναίκες και σήμερα υποστηρίζω να δωθεί ψήφος στους μετανάστες που τη στερούνται. Ώστοσο μαζί με το δικαίωμα της ψήφου υπάρχει και το δικαίωμα να την αρνηθείς. Δηλαδή είναι τελείως διαφορετικό να μην επιτρέπεται να ψηφίσει μια γυναίκα και διαφορετικό να αποφασίσει η ίδια ότι δεν θέλει να ψηφίσει.
    3) Συμφωνώ αν και αυτή τη φορά επέλεξα να μη συμβίβαστω.
    4)Πρώτον θέλω να πιστεύω ότι η αποχή έδωσε ένα πολιτικό μήνυμα και ίσως είναι η αφορμή να αλλάξουν κάποια πράγματα. Δεύτερον δεν είναι μόνο η ψήφος που μπορεί να επιφέρει κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. Έτσι είναι σαν να περιμένεις τα πάντα από αυτούς που κυβερνάνε. Υπάρχουν κινήματα, οργανώσεις, εκδηλώσεις ένα ολόκληρο τοπίο ακτιβισμού στο οποίο μπορεί κανείς να διεκδικήσει τα δικαιώματα του ανεξάρτητα από το ποιός είναι κυβέρνηση. Ακόμα η προσωπική μας στάση, αυτά που γράφουμε, αυτά που κάνουμε ακόμα και τα blog και τα forum βάζουν από ένα μικρό λιθαράκι στην αλλαγή της κοινωνίας μας.
    Τέλος αν ψήφιζα κάτι θα ήταν οι οικολόγοι γιατί μου άρεσαν οι θέσεις τους σε αρκετά σημεία. Θα έλεγα βέβαια ότι μου φαίνεται δύσκολο να κάνεις πολιτική ξεκινώντας από την οικολογία και ότι μοιάζουν καταδικασμένοι να είναι αντιπολίτευση. Επίσης μου φάνηκαν γενικόλογοι στις θέσεις τους σε αρκετά θέματα. Πάντως το θεωρώ και εγώ θετικό που μπήκαν στη ευρωβουλή και γενικά στα πολιτικά πράγματα...

    Αυτά και thnx για το σχόλιο...Φαίνεται ότι με το post μου αρχισα μια ενδιαφέρουσα κουβέντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Απ' τη στιγμή που πήγες να ψηφίσεις κι έριξες άκυρο με καλύπτεις πλήρως. Αυτή είναι πράγματι μια πολιτική πράξη που δείχνει αντίδραση στο πολιτικό σύστημα.

    Το να μην προσέλθει κάποιος όμως στις κάλπες δε σημαίνει τίποτα απολύτως, γιατι μπορεί μεν να το κάνει για πολιτικούς λόγους, απ' την άλλη όμως γίνεται μέρος των χιλιάδων ελλήνων πολιτών που δεν πάνε να ψηφίσουν απλά επειδή δεν ενδιαφέρονται και δεν έχουν ιδέα για το τί συμβαίνει στον τόπο.

    Η αποχή 45% ερμηνεύεται απ' το κάθε κόμμα όπως αυτό γουστάρει. Σου λένε ήταν τριήμερο, είχε ζέστη, ο κόσμος πήγε για μπάνια. Σκέψου όμως 45% άκυρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νομίζω πως ο Astron με κάλυψε πλήρως. Απλά να κάνω μια διευκρίνηση: Η ψήφος εκτός από δικαίωμα είναι και υποχρέωση, και δεν επηρεάζει τις εξελίξεις έμμεσα, αλλά άμεσα. Με τον ίδιο τρόπο που -εσύ- θα σώσεις τον πλανήτη ανακυκλώνοντας, -εσύ- θα αλλάξεις τα πράγματα ψηφίζοντας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή